เด็ก 1-3 ปี

ไม่ว่าแม่จะสั่งให้เก็บของเล่นที่กองอยู่เต็มบ้านหรือแต่งตัวออกไปเที่ยวนอกบ้านกัน หนูน้อยก็ไม่ทำตามที่แม่สั่งเลยสักอย่าง แล้วอย่างนี้จะยอมให้ความร่วมมือกับคุณครูตอนต้องไปโรงเรียนหรือเปล่าเนี่ย

เราชอบพูดแหย่ลูกเล่นสนุกๆ และเขาก็ดูเหมือนสนุกไปกับเราด้วย แต่เคยได้ยินมาว่า

ถ้าคุณสุดจะทนกับพฤติกรรมท้าทายของวัยเตาะแตะ เช่น หย่อนเลโก้ใส่ในช่องแอร์ทีละอัน

อาจเหมือนเรื่องเล็ก แต่ก็เป็นประเด็นคลาสสิก ที่คุณแม่หลายคนอยากหาทางแก้แบบละมุนละม่อม คุณแม่จูเล่าว่าน้องแจ็ค ลูกชายวัย 1 ขวบ 8 เดือน จะเกิดอาการหวีดวีน ทุรนทุรายทุกทีเวลาที่แม่มีโทรศัพท์เข้า ดูเหมือนเขาต้องการความสนใจมากเป็นพิเศษในจังหวะนั้น   วัยเตาะแตะ “ไม่ปลื้ม” กับอะไรก็ตามที่มาแย่งความสนใจของคุณไป ไม่ว่าจะเป็นกระดาษบนโต๊ะที่แม่กำลังจดรายการกับข้าว อาหารในครัวที่แม่ต้องปรุงให้เสร็จ และแน่นอน เจ้าโทรศัพท์ที่ดังแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เด็กวัยนี้ทำตัวไม่ถูก รู้สึกเคว้ง เมื่อพ่อแม่ละความสนใจจากเขาไปคุยกับวัตถุชิ้นเล็กอย่างกะทันหัน และปฏิกิริยาเดียวที่เขาพอจะนึกออกคือ “กรี๊ด” เพื่อเรียกความสนใจคืนมา และพ่อแม่ส่วนใหญ่ยอมจำนนต่อมือน้อยๆ ที่ทึ้งอยู่ตรงหัวเข่า ยอมวางสายทั้งนั้น ทั้งนี้อาการเอาชนะโทรศัพท์ขึ้นอยู่กับพื้นอารมณ์ของเด็กและวิธีรับมือของคุณด้วย คาถาให้การคุยราบรื่นคงไม่มี แต่เรามีเทคนิคให้ลูกยอมสงบชั่วครู่มาแนะนำ   ทำเป็นตื่นเต้น แทนที่จะกำชับว่า “เดี๋ยวตอนแม่คุยโทรศัพท์ลูกห้ามกวนเข้าใจไหม” เพราะแน่นอนว่ามันไม่ได้ผลหรอก เมื่อโทรศัพท์ดัง รีบรุดไปที่โทรศัพท์อย่างตื่นเต้น “อุ๊ย! ใครโทร.มาน้า”เพื่อให้รู้ว่าโทรศัพท์ไม่ใช่ศัตรู แต่เป็นเพื่อนที่น่าตื่นเต้นต่างหาก   อย่าระเบิดอารมณ์กลับ ข้อนี้คือกฎเหล็กในการตอบสนองวัยเตาะแตะอยู่แล้ว ความต้องการคุณแบบปุบปับนี้ แม้คุณเองจะรู้สึกว่ามันดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไร แต่หากยิ่งต่อต้านหรือเล่นไม้แข็งอาการวีนมีแต่จะลุกลามเท่านั้น สัมผัส ลูบหลัง กอดเขาไว้ อุ้มมานั่งตัก และเล่นกระเด้งดึ๋งๆ ช่วยลดอาการ “อิจฉาโทรศัพท์” […]

สำหรับช่วงต้นขวบปีที่ 2 อาการปลายเท้างอเข้าหาตัวหรือ Pigeon Toe นั้นถือเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้ โดยส่วนมากมักมีสาเหตุจากการบิดงอของกระดูกบริเวณหน้าแข้ง

หนึ่งชั่วโมง…สองชั่วโมง…นอนแค่ไหนถึงจะพอนะ สำหรับวัยหัดเดินจอมซน ที่การจับนอนกลางวันดูจะ ยากขึ้นเสียแล้ว

ให้เตาะแตะกินอาหารบนโต๊ะทีไรเละทู้กที โยนอาหารลงพื้นบ้าง ละเลงบ้าง ผุดลุกผุดนั่งจนถ้วยข้าวพลิกคว่ำ แถมทำน้ำส้มหกซ้ำอีกต่างหาก

วัยเตาะแตะ (ราว 1ขวบ 8 เดือนขึ้นไป) เป็นช่วงที่เริ่มค้นพบว่า เวลาที่เขากลัวอะไรมากๆ หัวใจจะเต้นกระหน่ำ “ตุบๆ ๆ” อยู่ในอก คุณสามารถอธิบายกับลูกว่า อาการนี้ไม่น่ากลัวอะไร และร่างกายของเราทุกคนจะเป็นเช่นนี้เวลาตกใจหรือรู้สึกกลัว แสดงให้ลูกดูวิธีสูดหายใจเข้าลึกๆ1 – 2 ครั้ง สอนให้เขาคิดถึงสิ่งดีๆ (อย่างพี่บาร์นี่หรือเพลงโปรด) บอกเขาว่า“ถ้าเป็นอีก หนูปีนขึ้นมาบนตักแม่ แม่จะกอดหนูเอาไว้แน่นๆ ดีไหมจ๊ะ” วิธีหลังนี้ก็ช่วยได้มาก     บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

เมื่อเข้าช่วงวัยก่อนเรียน เด็กๆ ส่วนใหญ่จะพัฒนาทักษะเกี่ยวกับระบบหายใจ โดยเฉพาะการสั่งน้ำมูก แต่ก็อาจมีหนูๆ บางคนที่ขนาดเข้าโรงเรียน

ผ้าอ้อมกลิ่นตุ (เพราะมีอึกองโตอยู่ในนั้น) หรือน้ำผลไม้ที่หกเลอะ

บ่อยครั้งที่คุณพ่อคุณแม่ต้องตกอกตกใจกับ จรวดตัวจิ๋วŽ ที่ร่อนหวือไปทั่วบ้าน เด็กวัยเตาะแตะพิสมัยการออกตัวและพุ่งไปให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาเล็กๆ จะพาไปได้ พวกเขามีความสุขที่ได้วิ่งไปรอบๆ สำรวจทุกสิ่งรอบกาย

เพราะอะไรลูกถึงดื้อเหลือเกิน ไม่ยอมฟังพ่อแม่เลย จะทำอย่างไรดี

อาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว ฯลฯ พร้อมเข้านอนในเวลาเดียวกันทั้งพี่ – น้อง แต่อ่านนิทานให้น้องฟังเรื่องหนึ่งก่อน แล้วห่มผ้า

ถ้าการใช้ เวลานอกŽ ในช่วงนี้ไม่เวิร์คอีกต่อไป ก็คงถึงเวลาต้องปรับกลยุทธ์กันหน่อยแล้ว คือแทนที่จะใช้วิธีนี้รับมือหลังจากที่ลูกทำผิด

น้องโมไม่ชอบอาบน้ำเลยค่ะ ลงอ่างทีไร ร้องไห้โยเยทุกที จะแก้ไขอย่างไรดีคะ

การที่เด็กในวัยนี้ชอบทำอะไรเลียนแบบพ่อแม่หรือคนที่โตกว่า นั่นเพราะว่าการเลียนแบบพฤติกรรมหรือการกระทำต่างๆ นั้นเป็นพัฒนาการตามธรรมชาติของเด็ก ที่เป็นไปเพื่อการเรียนรู้ทักษะของชีวิต

คุณยายโทร.มาทีไร น้องเพลงเป็นต้องอยากคุยด้วยทุกครั้ง

การร้องเพลงแบบ หลงคีย์Ž ถือเป็นเรื่องปกติของเด็กวัย 2 ขวบ