เคยสงสัยมั้ยว่าทำไม ลูกกินยายาก ลูกป่วยที นอกจากจะกระเป๋าแห้งจากค่ารักษาในโรงพยาบาลเอกชนที่แพงหูฉี่ แล้วยังต้องมาปวดหัวเมื่อถึงเวลากินยาของลูกอีก ทั้งๆ ที่ยาของเด็กก็มีความพยายามปรุงแต่งให้มีรสหวาน สีสดใสเพื่อหลอกล่อชวนกินอยู่แล้ว
แต่เอ๊ะ หันไปเห็นลูกเพื่อนบางคน ทำไมกินยาง่ายจัง พอถามเข้าว่า ทำยังไงลูกถึงกินยาง่าย คำตอบที่ได้ก็ฟังดูไม่ได้ช่วยอะไรเราบ้างเลย
‘ก็ไม่ได้ทำไรนะ เค้าก็ทานง่ายเอง’
เฮ้ออออ
แต่เดี๋ยวก่อน …. คำว่า ‘ก็ไม่ได้ทำอะไร’ นั่นแหละสำคัญ
ลูกกินยายาก เพราะอะไร?
เพราะตัวคุณพ่อคุณแม่หรือผู้ปกครองเองเคยสังเกตตัวเองมั้ยว่าเรานั่นแหละอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ ลูกกินยายาก เพราะพอจะทานยา เรามักมีอาการที่ไม่ปกติ หรือ มีคำพูดที่ไม่ปกติ เช่น
- เรียกกำลังเสริมมาเตรียมสแตนด์บายไว้ป้องกันการแข็งขืน ทั้งๆ ที่ปกติ ลูกตื่นสาย ไม่ยอมกินข้าว เจี๊ยวจ๊าวโวยวาย หรือ ไม่ยอมแปรงฟัน คุณก็จัดการได้อยู่หมัด
- เริ่มเล่าประวัติศาสตร์การแพทย์ว่ามีความสำคัญอย่างไรต่อชีวิตมนุษย์ ทั้งๆ ที่เวลาถามความรู้ง่ายๆ ว่า ทำไมวาฬ ไม่ใช่ปลา เราทำหน้าตกใจว่าถามยากจัง แล้วขอถาม Google ก่อน
- มีการสาธยายความน่ารับประทานเหลือเกินของยา ทั้งๆ ที่เวลาลูกจะขอกินขนมแต่ละที จะต้องมีข้อแลกเปลี่ยนสารพัดให้ลูกทำก่อน
อาการผิดปกติเหล่านี้นี่แหละที่ทำให้ลูกสร้างกำแพงป้องกันขึ้นมาว่า ไอ้เจ้าน้ำสีสวยๆ ดูท่าทางจะหวานๆ นั่น มันต้องไม่ใช่ของดีที่มนุษย์ลูกอย่างเขาควรลิ้มลองเป็นแน่แท้ ว่าแล้ว ท่วงท่าการป้องกันตัวทั้งดิ้น แข็งขืน อาละวาด ไปจนถึงเข้าปากแล้วอ้วกออกมาจึงถูกงัดมาใช้
แม่แชร์วิธีเด็ด! หัวหอมแก้หวัด แก้คัดจมูกให้ลูกได้จริง!
8 คำถามสำคัญ ที่ควรถามเภสัชกร! “เมื่อรับยา” ตอนลูกป่วย
เคล็ดลับรับมือ ลูกกินยายาก จริงๆ อยู่ที่…
ครั้งแรกเลยที่ลูกต้องกินยา ทำให้มันธรรมดาที่สุด
หาหมอเสร็จก็บอกลูกว่า จะมียาไปกิน เวลาไหน เล่าให้รู้ แค่นั้น ไม่ต้องบรรยายเกินงาม นึกถึงเวลาซื้อไอศกรีมให้ลูกกิน เราเคยสาธยายมั้ยว่าประกอบด้วยน้ำตาล นม ซึ่งจะให้พลังงานกี่แคลอรี่ ถ้าไม่เคย ยาก็เช่นกัน ยาก็คือยา เหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ ลูกถามก็บอกอ๋อไม่สบายก็กินยา เหมือนเวลาหิวเราก็อยากกินไอศกรีม … สั้นๆ จบ เราอาจจะงงงงว่าตัวอย่างที่ยกมา มันใช่มั้ย เชื่อสิลูกจะงงงงเช่นกัน แล้วไม่ถามต่อ (หรือไม่เราก็เปลี่ยนเรื่องซะ ก็มันเรื่องธรรมดาไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นนี่นา)
ถึงเวลากินยา ก็ชวนกันมากินยา จูงมือกันมาเทยา ชวนให้ลูกกินเอง อย่าพยายามถามว่า ต้องป้อนมั้ย ต้องเอาขนมล่อมั้ย อะไรก็ตามแต่ที่เราพยายามเติมเข้าไปมันจะทำให้รู้สึกว่า อ๋อ รสชาติมันต้องไม่ปกติเป็นแน่
สำหรับท่านที่ลูกยังจิ๋วๆ ยังไม่มีประสบการณ์หาหมอตอนที่รู้ความ เอาไปใช้ได้แน่นอน
สำหรับลูกที่โตหน่อยรู้ความมากแล้ว หาหมอมาหลายหน กลัวยาแล้ว อาจจะยากหน่อย …. ก็ต้องรอโตเลย
ถ้าเคยอ่านเรื่องที่ผมเคยแชร์เรื่อง ใครทำลูกกลัวผี ผมว่าสาเหตุเดียวกัน คือ เด็กไม่เคยกลัวผี ไม่รู้จักผี จนกระทั่งผู้ใหญ่ไปบอก หรือ ไปหลอกว่ามีผี อย่างพี่ปูนปั้นอยู่ ป. 1 แล้วก็ยังขึ้น หรือ ลงไปเอาของที่บ้านคนเดียวได้ในตอนหัวค่ำ เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด ดึกๆ ปูนปั้นก็สามารถเดินออกไปมืดๆ ได้ ไม่มีปัญหา เพราะบ้านนี้ไม่เคยสอนให้กลัวผี เพื่อนคนไหนบอกมีพี่ ปูนปั้นจะถามว่าเคยเห็นหรอ ป๊าเราบอกว่ามันเป็นเรื่องเล่า ป๊าอายุขนาดนี้ยังไม่เคยเห็นเลย แล้วพี่ปูนปั้นก็จะเถียงว่าไม่มี และก็ไม่เคยกลับมากลัวว่า กลางคืนมีผีอย่างที่เพื่อนบอกมั้ย …. ที่อ้างอิงว่าเรื่องนี้เพราะผมว่า concept เดียวกัน … ยาไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวจนกระทั่งใครต่อใครไปทำให้เด็กรู้สึกว่า ยามันน่ากลัว
ลองดูคลิปกินยาของปูนปั้นกับปั้นแป้งประกอบสิ มันง่ายจริงๆ นะ
เราบอกใครต่อใครอยู่เสมอว่าเด็กสอนได้เด็กพูดรู้เรื่องแม้จะยังจิ๋วๆก็เถอะ…..ใช่ยังไงเด็กก็ยังต้องมีงอแงยังมีพูดไม่รู้เรื่องยังมีร้องไห้โลกแตก…..แต่ถ้าเราคุยกับเขามากพอสื่อสารกับเขามากพอเราก็จะเข้าใจกันมากกว่าที่เราคิดว่าเด็กจะเข้าใจ…..มาดูปูนปั้นกินยากินน้ำผลไม้กินเสร็จก็เอากล่องไปทิ้งน่ารักมั้ยต้องให้พี่ป้าน้าอา … บอกกั๊บภูมิใจมั้ยหมี่มี๊ ปะป๊า ภูมิใจม้ากกกก
Posted by หมุนรอบลูก – พี่ปูนปั้น กับ น้องปั้นแป้ง on Sunday, November 16, 2014
ปูนปั้นกำลังเป็นหวัด มีน้ำมูกนอกจากการล้างจมูกก็ต้องกินยาด้วยครับหลอดแรกยาอร่อย ปรื้ดเดียวหมดหลอด 2 ยาสีม่วง มีทำท่ายึกยักเล็กน้อย เพราะรสชาติไม่โอเคแต่ก็ปรื้ดเดียว เช่นกันแม้จะหน้าเหยอิอิสิ่งที่เราสอน ปูนปั้นตั้งแต่เกิด (ตั้งแต่ยังไม่รู้เรื่องเลยก็ว่าได้)เราพยายามให้เค้า ไม่รู้สึกว่า การต้องทานยาเป็นสิ่งแปลกปลอม ที่จะเข้ามาในชีวิตคือ ไม่สบายก็ต้องทานยา แค่นั้นเองเมื่อทานแล้ว ก็ชมเชยเพื่อให้เค้า ไม่รู้สึกว่าการทานยา คือการลงโทษเหมือนกับเรื่องอื่นๆเวลาหกล้ม เราพ่อแม่ต้องคุมสติไม่โวยวาย ไม่พรวดพราดเข้าไปโอ๋ปล่อยลุกเอง หรือเราแค่ไปช่วยให้ลุกปูนปั้น ไม่เคยล้มแล้วร้องไห้นานหลายครั้ง พอล้มแล้วแงเราเดินไปบอกปูนปั้นว่าล้มเอง เล่นเอง เจ็บเอง ก็ลุกเองYou are my strong boyปูนปั้นก็หยุดร้องหลายครั้ง คนเดินมาถามว่า"เด็กคนนี้มีสวิทช์ปิดอยู่ตรงไหน"จากทานยาทำไมจบด้วยเรื่องนี้เพราะว่ามันเรื่องเดียวกันจ้า
Posted by หมุนรอบลูก – พี่ปูนปั้น กับ น้องปั้นแป้ง on Sunday, November 9, 2014
บทความน่าสนใจอื่นๆ
6 ข้อดีที่ผมได้เรียนรู้ จากประสบการณ์ พาลูกท่องเที่ยว
แนะนำ 4 “บอร์ดเกม” ฝึกลูกสมองไว ไหวพริบดี
“ลูกทำผิด” เทคนิคสอนลูก แบบไม่ต้อง “ทำโทษ”
โรงเรียนทางเลือก เรียนรู้ตามทางของลูก
“ลูกช่างถาม” รับมืออย่างไร ไม่ขัดพัฒนาการลูก
>>แวะไปดู รอยยิ้มหวานฉ่ำ ที่มีแจกฟรีทุกวันได้ที่เฟซบุ๊ค
หมุนรอบลูก – พี่ปูนปั้น กับ น้องปั้นแป้ง นะครับ<<
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่
