เลี้ยงลูกให้เป็นคนดี ตั้งแต่อายุ 3 ขวบ

ไม่ใช้ความรุนแรง และเผด็จการกับเด็ก

เด็กที่โตขึ้นมาภายใต้การใช้ความรุนแรงนั้น จิตใจของเด็กต้องถูกทำร้าย ผลลัพธ์คือ เขาจะใช้ความรุนแรงกับผู้อื่นต่อไป ที่จริง หากเราพูดดีๆ กับเด็ก ส่วนใหญ่เด็กจะยินดีรับฟังคำพูดของเรา

นายคาร์เทอร์ เวล ได้เขียนหนังสือเรื่อง “การเรียนการสอนแบบคาร์เทอร์ เวล” เขาได้เล่านิทานเรื่องหนึ่งให้ฟังว่า

มีเด็กคนหนึ่งรักแกะที่เขาเลี้ยงไว้ที่บ้านมาก เขามักจูงแกะไปเดินเล่นที่เนินเขา ทุกครั้งที่เห็นแกะตัวนั้น กินหญ้าก็จะรู้สึกดีใจมาก ในความรู้สึกของเด็กนั้น เขาคิดว่าแกะตัวนี้ คือ เพื่อนที่ดีที่สุดของเขา เขามีความในใจอะไรเขาก็จะเอามาเล่าให้แกะฟังจนหมด การได้ตากแดดกับแกะบนเนินเขาเป็นเรื่องที่วิเศษ และมีความสุขที่สุดสำหรับเขา

แต่แล้ววันหนึ่งเขาได้เผลอนอนหลับไป และเมื่อเขาตื่นนอนขึ้นมาเขากลับพบว่า แกะที่เขาเลี้ยงไว้ได้หายตัวไป ทั้งๆ ที่มันไม่เคยไปจากตัวเขาไกลเลย แต่ตอนนี้ เขาหามันจนทั่วก็ยังหาไม่เจอ เขารู้สึกเสียใจมากถึงกับร้องไห้เลย เพราะกลัวว่าจะไม่ได้เจอเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาอีกต่อไป

พอเริ่มตกเย็น เขาวิ่งกลับบ้านแล้วเล่าเรื่องแกะหายให้พ่อเขาฟัง พอพ่อเขาได้ยินว่าแกะหาย ก็หยิบท่อนไม้มาตีเขาจนเป็นแผลเต็มตัว ในที่สุด พ่อเขาสั่งว่า “บ้านเรามีแกะแค่ตัวเดียว ออกไปหามันให้เจอ ถ้าหาไม่เจอก็ไม่ต้องกลับบ้าน” พูดจบก็ผลักตัวเด็กออกไปนอกบ้านและปิดประตูดังปัง

เด็กรู้สึกเสียใจมาก

เขาวิ่งร่อนเร่ไปบนเนินเขาท่ามกลางความมืดเพียงลำพัง เขาไม่เข้าใจว่าทำไม พ่อต้องตีเขาเจ็บขนาดนี้ “แกะหาย เขาเองก็รู้สึกเสียใจมากพออยู่แล้ว แต่พ่อกลับมาพูดว่า ถ้าหาแกะไม่เจอก็ไม่ต้องกลับบ้านอีก ทำไมพ่อถึงให้ความสำคัญกับแกะมากกว่าตัวเขาอีกนะ”

ไม่นานเขาก็เห็นจุดขาวๆ จุดหนึ่ง เขารีบวิ่งไปดูอย่างรวดเร็ว นี่ไงแกะของเขายังมัวแต่เล็มหญ้าอยู่เลย

ในตอนนี้ เมื่อเด็กเห็นแกะกำลังเล็มหญ้าอย่างสบายใจ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก แทนที่เขาจะไปกอดแกะตัวนี้อย่างที่เคย เขากลับหันไปยกก้อนหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งขึ้นมา แล้วพูดว่า “ไอ้เลว…เพราะแกนี่แหละ ที่ทำให้ฉันต้องถูกพ่อตี ทำให้ฉันต้องทุกข์ทรมานเป็นเพราะแกแท้ๆ” เด็กร้องไห้เสียงดังและทุ่มก้อนหินก้อนนั้นใส่หัวแกะอย่างสุดแรง

อ่านต่อ “ทำไมเด็กถึงมักไม่ค่อยจะเชื่อฟังคำของพ่อ-แม่” คลิกหน้า 4