ชาร์ล็อต แมนสฟิลด์ ผู้ก่อตั้งโรงเรียนสอนว่ายน้ำเมอร์เมด รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา แนะนำเทคนิคที่จะช่วยให้ลูกของคุณผ่านอุปสรรคนี้ไปได้
• “เล่น” ให้เพลินก่อน
ตอนพาลูกไปสระว่ายน้ำคราวหน้า แทนที่จะนั่งมองอยู่ตรงริมสระ ลงว่ายน้ำกับพวกเขาด้วยดีกว่า แล้วก็ยังไม่ต้องรีบหัดว่ายน้ำก็ได้ คุณอาจเริ่มจากสระเด็กหรือส่วนตื้นๆ ที่ลูกยืนถึง ลองฝึกหายใจ เตะขา หรือหัดลอยตัวท่าต่างๆ เช่น ท่าแมงกะพรุน ท่าปลาดาว ฯลฯ เสียก่อน เมื่อลูกสนุกที่ได้เล่นน้ำ เขาจะลดความกลัวน้ำลงไปเอง
• เริ่มต้นจากศูนย์
ถ้าลูกเริ่มว่ายน้ำเป็น แต่เกิดอาการกลัวน้ำขึ้นมาเสียก่อน ลองกลับไปที่จุดเริ่มต้นดูสิ กรณีของหนุ่มน้อยไรอัน วัย 4 ขวบ เกือบจะว่ายน้ำเป็นอยู่แล้ว แต่ครูสอนว่ายน้ำของเขาเป็นประเภทครูจอมโหดที่ผลักดันเด็กมากเกินไป จนพ่อหนูไรอันกลายเป็นคนกลัวน้ำ (ความจริง เด็กๆ ควรเป็นคนตัดสินใจว่าจะเริ่มต้นเรียนรู้ทักษะใหม่เมื่อไร แทนที่ผู้ใหญ่จะยัดเยียด)
คุณแม่เอมี่แก้ปัญหานี้ด้วยการกลับไปเริ่มต้นกันใหม่จากอ่างอาบน้ำ “ฉันบอกให้ไรอันลองหันหน้า เอาหูข้างหนึ่งจุ่มลงในน้ำ จากนั้นจึงค่อยเป็นแก้ม เขาก็เริ่มเรียนรู้ว่า การทำตามคำสอนไม่ใช่สิ่งน่ากลัว และการที่ตัวเปียกก็ไม่มีอันตรายใดๆ”
• เลือก “สิ่งแวดล้อม” ให้เหมาะ
สระว่ายน้ำขนาดมาตรฐานโอลิมปิกที่มีคนแออัดอาจไม่เหมาะกับเด็กที่กลัวน้ำ เพราะนอกจากจะไม่มีพื้นตื้นๆ ยืนถึงแล้ว ขนาดสระก็ใหญ่เกินไปจนนึกไม่ออกว่าจะว่ายไปถึงฝั่งตรงข้ามได้อย่างไร เลือกสระขนาดเล็กที่คนน้อยหน่อย หรือครูสอนว่ายน้ำที่ไม่รับเด็กมากกว่าครั้งละ 8 คนดูจะดีกว่าครูคือคนสำคัญ (อีกคน) ของลูกจริงๆ นะ
ผลการศึกษาล่าสุดจากสหรัฐอเมริกาบ่งชี้ว่า เด็กๆ วัยก่อนเรียนจะอยู่ในโรงเรียนอนุบาลอย่างราบรื่นหรือไม่นั้น ปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งคือ ความสัมพันธ์ (อันดี) ระหว่างเขากับคุณครูประจำชั้น
ก็แหม…เด็กๆ ต้องใช้เวลาอยู่กับครูตั้งหลายชั่วโมงนี่นา
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง