ถามลูกตรงๆ ว่า มีใครทำร้ายลูกหรือเปล่า เพื่อนทำอะไรที่ลูกไม่ชอบหรือเปล่า ที่สำคัญคือ ไม่ว่าคุณจะโกรธแทนลูกแค่ไหนแต่ขอให้สงบสติเอาไว้ เพราะยิ่งคุณอารมณ์มั่นคงเท่าใด ลูกก็จะอธิบายเหตุการณ์และความรู้สึกได้ละเอียดมากเท่านั้น
ขั้นที่สอง ช่วยลูกหาทางแสดงออก ลองแนะนำลูกหลายๆ ทาง เช่น บอกกับเพื่อนตรงๆ ว่า อย่าทำอย่างนั้นนะ เราเจ็บ ไม่สนใจเพื่อนที่แกล้งเรา เปลี่ยนไปเล่นกับเพื่อนที่ไม่แกล้ง หรือบอกผู้ใหญ่ที่ลูกรู้สึกอุ่นใจด้วย
ขั้นที่สาม ช่วยนัดแนะกับคุณครูให้ช่วยดูแลเด็กๆ เพราะบางทีเขาอาจจะดูแลไม่ทั่วถึง หรือหากเป็นเหตุการณ์ในสนามเด็กเล่น ลองพูดคุยกับผู้ปกครองของเพื่อนลูก เช่น “ดูน้องแกรมกับน้องเบสเล่นด้วยกันไม่ค่อยสนุกเลยนะคะ”
สิ่งสำคัญคือ อย่าใช้อารมณ์ในขณะที่รับฟังลูกหรือขณะพูดกับคนที่เกี่ยวข้องค่ะ เพราะคุณน่ะคือแบบอย่างที่ลูกกำลังทำตามอยู่
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง