ว่าแต่…ดาร์ธ เวเดอร์ นี่มันตัวร้ายไม่ใช่หรือ ทำไมลูกไม่ชอบพระเอกล่ะ
“นั่นเพราะเขาเป็นเหมือนเด็กคนอื่นๆ ทั่วไปยังไงล่ะคะ” เบธ บล็อกนักกุมารบำบัดจากสหรัฐอเมริกากล่าว
“เราทุกคนมีทั้งด้านมืดและด้านสว่างอยู่ในตัว แต่เด็กๆ วัยเรียนส่วนใหญ่มักถูกดึงดูดด้วยอำนาจของด้านลบซึ่งทรงพลังมากกว่า เขาจึงชื่นชมตัวร้ายสุดเท่มากกว่าพระเอกแสนดีน่าเบื่อ”
นอกจากนี้ เด็กหลายคนยังรู้สึกว่าการเล่นบท “ผู้ร้าย” นั้นดูน่าสนใจกว่าบทคนดี ถ้าลูกของคุณถือดาบเลเซอร์ของเล่นวิ่งไล่เพื่อนๆ หากระดาษมาแปะตาเหมือนกัปตันฮุค หรือเอาผ้าคลุมตัวเป็นแม่มดแล้วไล่สาปใครๆ ก็อาจเป็นเพราะรอบด้านมีแต่เพื่อนที่พยายามเล่นเป็นพระเอกหรือเจ้าหญิงใจดี พวกเขาก็เลยเลือกบทตรงข้ามซึ่งดูเด่นกว่า
อย่าเพิ่งกังวลไป “ความรุนแรง”ไม่ใช่แรงจูงใจที่ดึงดูดให้ลูกชอบเล่นเป็นตัวร้าย
ผลการศึกษาจากมหาวิทยาลัยรัฐแคลิฟอร์เนียระบุว่า เด็กๆ ที่ชื่นชมสัตว์ประหลาดหรือตัวร้ายในหนัง ส่วนใหญ่จะชื่นชมลักษณะเด่น 2 ประการ คือตัวร้ายเหล่านั้นมักมีพลังเหนือมนุษย์และพวกมันก็ฉลาดเฉลียวเกินใคร ซึ่งนั่นเป็นคุณลักษณะที่ดี
ทำใจให้สบายเถอะ ลูกไม่ได้อยากเจริญรอยตามตัวร้ายเหล่านั้นไปตลอดชีวิตหรอก ถึงอย่างไรตัวร้ายส่วนใหญ่ก็พบจุดจบไม่ดีเท่าไร ธรรมะก็ต้องชนะอธรรมอยู่วันยังค่ำละน่า
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง