account_circle
มีคุณแม่ท่านหนึ่งออกมาเล่าประสบการณ์เพื่อเตือนไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับคุณแม่ท่านอื่นๆ เมื่อ ลูกออกจากบ้าน ตอนกลางดึก คุณแม่เล่าว่าประมาณตี 2 ลูกน้อยตื่นขึ้นมาร้องหาคุณย่า แต่คุณย่าไม่อยู่ ลูกน้อยจึงออกจากห้องไป ได้ยินเสียงลูกเปิดประตูห้องคุณย่าและปิดลง
ลูกออกจากบ้าน
โดยทุกครั้งลูกน้อยจะไปดูที่ห้องคุณย่า ถ้าไม่พบก็จะกลับมานอน แต่เสียงกลับเงียบไปประมาณ 2 นาที คุณแม่ก็เลยเดินไปดู คิดว่าลูกคงหลับในห้องคุณย่า แต่กลับไม่พบ จึงวิ่งลงมาดูชั้นล่างแต่ก็ไม่พบ สักพักได้ยินเสียงลูกคุยอยู่กับใครที่นอกประตูรั้ว คุณแม่จึงวิ่งพร้อมตะโกนเรียกชื่อลูก แต่ก็ไม่พบ วิ่งกลับเข้าบ้านเห็นหน้าปัดรถเครื่องไฟติดอยู่ จึงโทรไปหาสามีว่าลูกหายไป สามีกลับมาช่วยหาก็หาไม่พบ
คุณพ่อ คุณแม่ไปพบลูกที่ร้านค้า ทางร้านค้าบอกว่ามีคนอุ้มมาส่ง เพราะลูกเดินข้ามถนนไปยืนอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อ คุณแม่เล่าว่าลูกน้อยพึ่งอายุได้ 3 ขวบ หน้าบ้านก็มืด กล้าเดินออกไปได้อย่างไร ผู้ใหญ่ยังไม่กล้าเดินออกไปเลย เช้าวันรุ่งขึ้น ลูกน้อยเล่าว่า ไปกับพี่คนหนึ่ง คุณแม่จึงรีบจัดการติดกลอนเพื่อป้องกันลูกน้อยไม่ให้ออกไปตอนกลางดึกอีก
ฝากไว้นะคะ เผื่อเป็นอุทาหรณ์ได้ค่ะ
บทเรียนนี้จำจนวันตาย…..
อย่าคิดว่าเด็กไม่กล้าในสิ่งที่เราคิดเหมือนเรื่องนี้
…..ช่วงเวลาประมาณตี 2 กว่าๆ เซย่าตื่นมาแล้วบอกว่าหาย่า เราก็บอกว่า”นอนก่อนตื่นแล้วพาไป” (คือย่าออกไปขายของที่ตลาดแล้ว) แล้วเซย่าก็ออกนอกห้องไป เราก็นอนกล่อมตัวเล็ก เพราะเหมือนจะตื่น เราได้ยินเสียงเซย่าเปิดประตูห้องย่าและก็ปิด (คือทุกครั้งเซย่าบอกหาย่าก็จะไปดูห้องย่า ถ้าาไม่เจอก็จะกลับมานอนต่อ ห้องย่ากับห้องเราใกล้กัน) เงียบหายไปซัก 2 นาทีได้ พอตัวเล็กหลับ เราก็เดินไปดูคิดว่าเซย่าคงนอนในห้องย่า จะไปเปิดแอร์ให้ แต่กลับไม่เจอ วิ่งลงบันไดมาหาข้างล่างก็ไม่มี แต่ในใจก็คิดว่าหรือเซย่าลงไปเจอน้องแล้วน้องพาไปร้านแล้ว ซักพักได้ยินเสียงเซย่าคุยกับใครนอกประตูรั้ว #เซย่าจะไปหาย่าจะหาย่า เราก็วิ่งตามไปพร้อมตะโกนเรียกชื่อลูกอยู่ 3 – 4 ครั้งแต่ก็ไม่เห็นลูก เลยวิ่งเข้าบ้าน เห็นหน้าปัดรถเครื่องไฟติด ใครเปิดกุญแจไว้เลยขึ้นห้องมาดูลูกอีกคน กลัวจะดิ้นตกเตียงอีกแล้ว โทรไปหาแฟนที่ร้านว่าเซย่าหายแฟนกลับมาช่วยหาไม่เจอ หากันรอบบ้านไม่มีเลย ให้แฟนไปหาทางข้างโกแก้วไปเจอเซย่าที่ร้านค้ามีคนอุ้มอยู่ “เขาบอกว่ามีคนอุ้มมาส่ง เพราะเห็นเด็กเดินข้ามถนนไปยืนอยู่ข้างเซเว่น (เซเว่นกับบ้านก็ไกลอยู่ค่ะแต่เราเดินไปได้ แต่สำหรับเด็กแค่นี้มันไกลอยู่) เห็นเดินมาทางนี้เลยอุ้มมาไว้ที่ร้าน” เซย่าเป็นเด็กขี้กลัว “เซย่าอายุ 3 ขวบกับ 11 เดือน” ทางหน้าบ้านมืดมาก กล้าเดินออกไปได้ไง ผู้ใหญ่ยังไม่ค่อยกล้าออกเลย ทุกคนในบ้านยังคิดเลยว่าไม่คิดว่าจะกล้าเดินออกไป
***ตอนเช้าถามเซย่าว่าไปกับใคร เซย่าบอกไปกับพี่???? พี่ไหน.. คนไหนพี่…. งงเลยหลอนด้วย แล้วเซย่าเปิดกุญแจรถใช่มั้ย เซย่าตอบใช่.. หรือเซย่าจะขับไปร้านแต่ขาไม่ถึงเลยเดิน ขำๆ นิดนึง
#เช้ามาเลยจัดการติดกลอนเลยเพราะลูกบิดนางเปิดเป็นแล้ว
อ่านเรื่องนี้เอาไว้เป็นอุทาหรณ์ เพราะลูกเล็กๆ เป็นวัยที่กำลังซน อาจจะทำอะไรลงไปในสิ่งที่เราไม่อาจคาดคิด เช่น การแอบหนีออกจากบ้านตอนกลางดึก พยายามไขกุญแจรถเพื่อที่จะลองขับรถด้วยตัวเอง ซึ่งพฤติกรรมต่างๆ ของลูกๆ ก็มาจากการเลียนแบบการกระทำของผู้ใหญ่ ดูแลลูกน้อยอย่างใกล้ชิด และคอยป้องกันเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันที่อาจจะเกิดขึ้นอยู่เสมอ เพื่อให้ลูกน้อยมีความปลอดภัยในชีวิต เพราะถ้าลูกเป็นอะไรไป คนเป็นพ่อ เป็นแม่คงจะใจสลายไม่น้อย
เครดิต: Se San Sai
อ่านเพิ่มเติม คลิก!!
3 พี่น้องวัยขวบ เดินเตาะแตะออกจากบ้าน หลังแม่เผลอหลับลืมล็อกประตู
ปล่อยลูกน้อยวัยซนไว้คนเดียว เสี่ยงภัยอันตราย
อุทาหรณ์เด็กหาย ป้องกันลูกหนีออกจากบ้าน
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่