ให้ความสนใจเมื่อลูกถามคำถามเหล่านี้ โดยการบอกว่า “อืม ดีนะที่ลูกถามคำถามนี้” แทนที่จะบอกว่า “ทำไมหนูถามอย่างนั้น” หรือ “ไว้โตกว่านี้แล้วลูกจะรู้เอง” เพราะเป็นสิ่งดีที่ลูกรู้สึกสบายใจที่จะคุยกับคุณเรื่องนี้
ไม่ต้องรอให้ลูกเป็นฝ่ายตั้งคำถามก่อน พ่อแม่บางท่านอาจคิดว่าเมื่อลูกพร้อมจะเรียนรู้เรื่องเพศเขาก็จะตั้งคำถามเอง แต่สำหรับเด็กบางคน เขาอาจรู้สึกลำบากใจที่จะคุยเรื่องนี้ ซึ่งคุณไม่ต้องรอให้ลูกสงสัย แต่ค่อยๆ สอนไปทีละนิด จำไว้ว่า แม้ลูกจะไม่ถาม แต่เขาก็ควรได้รู้ค่ะ
ไม่เป็นไรหากคุณจะไม่มีคำตอบให้ลูก หากคุณไม่รู้ ก็บอกว่าไม่รู้และจะไปหาคำตอบมาให้เขา หรือจะหาหนังสือมาอ่านเพื่อหาคำตอบไปพร้อมๆ กับลูกก็ได้ และหากคุณบอกข้อมูลอะไรที่ผิดพลาดไป ก็ไม่ต้องกังวลใจ เพียงแต่กลับไปบอกลูกว่าคุณมีคำตอบที่ดีกว่ามาบอก
ไม่เป็นไรเช่นกันถ้าคุณรู้สึกไม่สะดวกใจที่จะตอบคำถามลูก เพราะครอบครัวของคุณอาจไม่เคยพูดเรื่องนี้กับคุณเลย คุณสามารถบอกลูกได้ว่า “อืม แม่ไม่ค่อยรู้เรื่องผู้ชายผู้หญิงมากนักนะ เพราะยายไม่ค่อยเล่าอะไรให้แม่ฟัง แต่แม่ว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ แม่จะพยายามตอบเท่าที่รู้นะจ๊ะ”
มองหาโอกาสเหมาะๆ ที่จะพูดคุยกับลูกเรื่องนี้ เช่น เมื่อเดินช็อปปิ้ง ขณะดูโทรทัศน์ หรือตอนอ่านหนังสือที่มีเรื่องของความสัมพันธ์ของชายและหญิง การสอนโดยใช้โอกาสเหล่านี้ทำให้ลูกได้เรียนรู้โดยไม่ต้องใช้วิธีการนั่งฟังเหมือนกำลังเรียนหนังสือ
ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ควรช่วยกันสอนลูก หลายๆ บ้านยกให้คุณแม่เท่านั้นเป็นฝ่ายตอบคำถามเรื่องเหล่านี้กับลูก แต่ที่จริงแล้วเด็กต้องการมุมมองจากทั้งคุณแม่และคุณพ่อ และทำให้ลูกเข้าใจว่าเรื่องเพศศึกษาเป็นสิ่งที่ทั้งผู้ชายและผู้หญิงพูดด้วยกันได้
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง