ฉันต้องส่งเด็กคนหนึ่งกลับบ้านไปก่อนปล่อยอีกคนไว้กับแป้ง เพราะฉันจัดการความยุ่งยากตรงหน้าไม่ไหวจริงๆ ค่ะ คุณแม่ปูครวญ
สำหรับเด็กวัยก่อนเรียน การแบ่งปันเวลาและของเล่นให้คนอื่นเป็นสิ่งที่แสนจะยากลำบาก ดร.อเดเลียด รอบบ์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านจิตเวชจากศูนย์การแพทย์เด็กแห่งชาติ กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. อธิบายเกี่ยวกับกรณีนี้ว่า ความคิดเรื่อง สามคนอลเวง นี้ดูเหมือนจะเกิดกับกลุ่มเด็กผู้หญิงเสียมากกว่า ก็แม่หนูทั้งหลายชอบเล่นเกมประเภทสวมบทบาทต่างๆ อย่างเล่นพ่อแม่ลูกกันไงล่ะ แล้วการเล่นแบบนี้ก็ต้องใช้ทั้งมนุษยสัมพันธ์และการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นอย่างมากเสียด้วย ความจริงเด็กผู้ชายวัยนี้ก็มีปัญหาเรื่องการแบ่งปันเหมือนกัน แต่ปัญหาของพวกหนุ่มๆ สังเกตเห็นได้ยากกว่า เพราะเขาเอาเวลาไปวิ่งเล่นหรือเตะบอลแทนที่จะมานั่งเข้าสังคมแบบเด็กผู้หญิง ดร.ร็อบบ์กล่าว
เด็กส่วนใหญ่เริ่มเรียนรู้การเข้าสังคม และเล่นกันเป็นกลุ่มสามคนได้หลังจากขึ้นชั้นประถมแล้ว แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น คุณพ่อคุณแม่ (รวมถึงคุณครูด้วย) ควรระลึกว่า
– ถ้าจะเล่น ควรเล่นกัน 2 คน หรือไม่ก็ 4 คนไปเลยดีกว่า จำนวนคู่ช่วยลดโอกาสที่ใครสักคนในกลุ่มจะถูกทิ้งไว้เป็นส่วนเกิน
– กิจกรรมอย่างหนึ่งอาจเหมาะกว่าอีกอย่างก็ได้ ถ้าต้องอยู่ในสถานการณ์สามคนอลเวงเข้าจริงๆ ละก็ จัดให้เด็กๆ เล่นเกมเดินหมาก งูไต่บันได เกมการ์ด หรือว่านั่งวาดรูป นั่งทำงานประดิษฐ์แทนดีกว่า
– เตรียมพร้อมที่จะยื่นมือเข้ามาช่วยอยู่ตลอดเวลา รีบชวนลูกกับเพื่อนๆ ไปเล่นอย่างอื่นทันทีที่เริ่มเห็นแววปัญหา หรือไม่คุณพ่อคุณแม่ก็เข้ามาร่วมเล่นด้วยเลย ทุกคนจะได้รู้สึกว่าได้แบ่งความสนใจกันอย่างทั่วถึงไงล่ะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง