หนูอายุ 3 ขวบแล้ว ท่อง ก ไก่ได้ด้วย
ผมวิ่งเร็ว ชอบกินพิซซ่า นับ 1 – 10 ก็ได้ อยากฟังมั้ย 1…2…3…6…4…7…2
หนูรักแมวเหมียว เมี้ยวๆ หนูปีนต้นไม้ไปอุ้มแมวได้ด้วยนะ หนูไม่กลัวหรอก
ผมแข็งแรง ไม่ได้เป็นหวัดสักหน่อย ฮัดเช้ย !!
ทั้งหมดที่ว่ามาฟังแล้วคุ้นๆ ไหมล่ะ เด็ก 3 – 4 ขวบมักจะพูดถึงตัวเองในลักษณะนี้ ว่าตัวเองสามารถทำอะไรได้ทุกอย่าง ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นแบบที่ว่าเลยสักหน่อย
เด็กคิดเองว่าโตแล้ว
ทำไมเด็กก่อนวัยเรียนมักจะพูดว่าตัวเองทำโน่นทำนี่ได้อยู่เสมอ ทั้งที่จริงแล้วตัวเองทำไม่ได้หรอก เหตุผลประการหนึ่งก็คือ เด็กในวัยนี้มักจะมองอะไรแต่เพียงแง่มุมเดียว สมมติว่าลูกวัย 5 ขวบเล่นน้ำในสระที่มีเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งเล่นน้ำอยู่ด้วย ทันทีที่เขาเห็นพวกเด็กโตกระโดดสปริงบอร์ด เจ้าลูกชายคุณก็อยากที่จะกระโดดกับเขาบางไม่ได้คิดเลยว่าเขายังเป็นเด็ก ไม่มองเลยด้วยซ้ำว่าตัวเองเล็กกว่าพวกวัยรุ่นแค่ไหน สิ่งที่เขากำลังสนใจในขณะนั้นคือการกระโดดน้ำ ทำเลียนแบบเหมือนเด็กโต และนี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้คุณต้องคอยจับตามองอยู่เสมอ
วัยนี้มักเชื่อมั่นในตัวเองมากไป
มีผลการวิจัยที่ชี้ให้เห็นว่า เมื่อเด็กทำอะไรพลาดไปแล้วหลายๆ ครั้ง เขาคิดที่จะพยายามแก้ไขใหม่ให้ถูกในครั้งหน้าเสมอ ซึ่งอาจมองในแง่ดีได้ว่า การประเมินความสามารถของตัวเองแบบผิดๆ ของเด็กนั้น เป็นเพราะว่าพวกเขาไม่ย่อท้อ ล้มเลิกอะไรง่ายๆ ซึ่งแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ดี แต่บางทีก็อาจนำเด็กไปสู่เหตุการณ์ที่อันตรายได้เหมือนกัน
แต่ด้วยอายุและประสบการณ์ที่มากขึ้นตามวัย เด็กจะสามารถแยกแยะได้เองว่า ความสามารถของเขาอยู่ในระดับใด และสิ่งไหนที่เขาสามารถทำได้จริงๆ ซึ่งพออายุเริ่มได้ราวๆ สัก 8 ขวบ เขาจะรู้แล้วว่าการทำตัวตามวัยนั้นดีกว่า สิ่งที่เคยฝืนแสดงว่าโตแล้วนั้นไม่ใช่สิ่งดี ตลอดจนคิดได้แล้วว่าอะไรบ้างที่เขาสามารถทำตามได้ แล้วหลังจากนั้นเป็นต้นไป เขาก็จะไม่เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนฝูงอีกแล้ว เด็กก่อนวัยเรียนจะไม่พูดหรือคิดว่า คนคนนั้นตัวอ้วนกลมกว่าหนู นั่นเป็นเพราะว่าเด็กไม่ได้นำเรื่องความแตกต่างกันของแต่ละคนมาประกอบการคิดน่ะสิ เขาคิดแต่ตัวเองเป็นหลัก และนี่ก็เป็นที่มาว่า ทำไมเด็กเล็กๆ ถึงคิดว่าตัวเองโตแล้วอยู่เรื่อย
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง