แต่มีเด็กอย่างน้อยหนึ่งในสิบคนที่มักจะทำภารกิจสำคัญ (ในสายตาของตัวเอง) อย่างการบ้านและงานบ้านไม่สำเร็จ และลักษณะเช่นนี้มักแสดงให้เห็นในช่วงชั้นประถม เมื่อเริ่มมีการบ้านเพิ่มขึ้น และคุณครูก็เริ่มมีความคาดหวังในตัวเด็กๆ สูงขึ้นด้วย ลูกของคุณอาจล้มเลิกความพยายามอย่างรวดเร็ว หรือไม่ยอมลองพยายามเลยตั้งแต่แรก เพราะกลัวว่าจะทำได้ไม่ดีพอหรือทำผิด คุณอาจช่วยลูกได้โดย
– เป็นตัวอย่างให้ลูก แบ่งปันประสบการณ์ที่ดีเกี่ยวกับการมีความรับผิดชอบ เช่น เล่าให้ลูกฟังว่าคุณมีความสุขมากเพียงใดเมื่อหัวหน้างานชมเชยว่า ทำงานได้ดีมาก เขาจะได้เห็นผลดีหรือรางวัลจากการทำงานหนัก
– ให้ลูกฝึกและทดลองจากของจริง สอนลูกว่าการทำงานให้สำเร็จจะทำให้เขารู้สึกยินดีและภาคภูมิใจ แม้ว่างานดังกล่าวจะไม่ค่อยสนุกหรือน่าสนใจเท่าใดนัก เช่น ให้ลูกมีหน้าที่จัดโต๊ะอาหารเย็นเป็นประจำทุกวัน แล้วชวนกันนั่งชื่นชมผลงานตามประสาแม่ – ลูก
– อธิบายให้ลูกเข้าใจ ว่าเขาคงไม่อาจทำทุกสิ่งทุกอย่างได้แบบดีเลิศ แต่ก็ทำในสิ่งที่ตัวเองมีความพร้อมให้สำเร็จได้ ไม่ว่าจะเป็นการบวกลบเลขไม่กี่หลัก หรือการสะกดคำง่ายๆ ที่มีไม่กี่พยางค์
– อย่าบังคับหรือกดดันลูกมากเกินไป เช่น สนับสนุนให้ลูกพยายามอ่านนิทานจนจบเรื่อง และแม้เขาจะอ่านผิดไปบ้าง คุณก็ควรชมเชยว่า ทำได้ขนาดนี้ ถือว่าเก่งมากแล้ว
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง