แต่เมื่อย่างเข้าเขตวัย 3 – 5 ขวบ ศัพท์แสงในสมองของลูกจะเพิ่มพูนขึ้น พร้อมกับเข้าใจกฎข้อบังคับของพ่อแม่ และรู้จักอดทนมากกว่าเดิม สิ่งที่พัฒนาไปพร้อมกันคือการคิดวิธีพูดต่อรองเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการอย่างแยบยลยิ่งขึ้น จนหลายครั้งแม้ว่าคุณจะรู้สึกหนักใจ แต่ก็ไม่อยากปฏิเสธคำออดอ้อนอันเป็นกลยุทธ์ใหม่ๆ ของเจ้าตัวดีเอาเสียเลย
เรามีคำแนะนำมาฝาก
ให้ลูกตัดสินใจ ไหนๆ ลูกก็ฝึกการพูดต่อรองแล้ว ลองให้โอกาสเขาและรู้จักรักษาคำพูดจะดีกว่า และทุกครั้งที่เขา ขออีกครั้ง (เช่น ขอเล่นในสนามอีกสองรอบนะคะ) ซึ่งคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่จบแค่นั้นแน่ คุณก็ จัดให้ ครบจำนวนที่ขอแล้วก็หยุดโดยเด็ดขาด ต่อไปลูกย่อมตัดสินใจได้เองว่าควรจะยอมหยุดหรืออ้อนต่อดี
จำกัดการต่อรอง การให้ลูกได้คิดตัดสินใจบ้างนั้นดี เพียงแต่ต้องให้เขารู้จักเคารพคำขาดของผู้เป็นพ่อแม่ด้วย วิธีบอกว่า หยุด โดยไม่หักหาญน้ำใจกันเกินไปก็คือการเสนอสิ่งอื่นๆ ให้ เช่น จะให้ดูการ์ตูนที่ชอบ หรือให้หม่ำขนม (ที่ไม่มีโทษ) พร้อมกับให้ลูกรู้ว่ากิจกรรมเดิมที่ทำอยู่นั้นหมดเวลาแล้วจริงๆ
รู้และรักษากฎไปพร้อมๆ กัน บอกเขาว่าในบ้านนี้มีอะไรบ้างที่เป็นเรื่องต้องทำและไม่ควรทำ ที่สำคัญตัวคุณเองต้องแสดงให้ลูกเห็นว่าพ่อกับแม่ก็ปฏิบัติตามกฎนะ ขณะเดียวกันก็หาจังหวะเหมาะๆ พูดกันถึงมารยาทในสังคม โดยเฉพาะเมื่อลูกเป็นคนตั้งคำถาม ควรรีบชี้แจงไม่ให้คาใจ เพราะนี่เป็นวิธีปรับพฤติกรรมดื้อดึงของเขาที่ได้ผล
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง