ขณะที่คุณลั้นลาอยู่ในสวนสาธารณะเด็กๆ กำลังเริงร่าท้าอากาศกันเต็มที่ ทันใดนั้นลูกบอกคุณว่า “แม่…หนูปวดฉี่ๆ ๆ ๆ ๆ” และห้องน้ำก็ไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ผ้าอ้อมน่ะเหรอ เลิกพกแล้ว ก็ลูกหัดใช้ห้องน้ำไปได้ไกลหลายสเต็ปแล้วนี่นา มีแค่นมกับขวดน้ำเท่านั้นแหละ!!! ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร
พาเรนติ้งฉบับเมืองนอกเขานำประเด็นนี้ไปแปะไว้บนเฟซบุ๊คเพื่อสอบถามความเห็นของแม่ๆ (เข้าใจว่าคงกะจะคลายเครียด) ผลที่ได้ก็เป็นไปตามที่คาด ห้าในหกเสียงบอกว่า “วิ่งเข้าพุ่มไม้” นั่นแล พร้อมเหตุผลเสร็จสรรพ
1. ย้ำชัดๆ ว่า “ก็แถวๆ นั้นนั่นแหละจ้า”
• อย่างนี้นี่แหละที่เขาเรียกว่าธรรมชาติเรียกร้องของจริงเลย
• อย่าไปตึงเครียดนักเลย ถ้ามีลูกแล้วคุณจะเข้าใจ ณ จุดนี้
• ตามบ้านนอกบ้านนาเด็กผู้หญิงเขาก็ยังฉี่หลังพุ่มไม้ทั้งนั้นแหละน่า
• นับว่าเป็นเรื่องดีนะที่เราไม่อนุญาตให้ลูกทำสิ่งที่ไม่เหมาะไม่ควร แต่บางทีวิธีการง่ายๆ แบบนี้ก็สะดวกที่สุดแล้วละ
——————————————————
2. ฝั่งส่ายหน้า“ไม่เอาอะ ขนลุก”
• เราไม่อยากให้ลูกคิดว่าฉี่ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้น อีกหน่อยเขาอาจจะมักง่ายกับเรื่องอื่นๆ ได้
• ถ้าคุณคิดว่ามันไม่เป็นไรที่จะฉี่เรี่ยราดไปทั่ว ก็ขอให้ระวังตู้เสื้อผ้ากับผนังบ้านคุณด้วยแล้วกัน น่าเป็นห่วงเอาการ
• ถ้าเด็กทุกคนฉี่หลังพุ่มไม้กันหมด ต่อไปนี้จะมีสวนที่ไหนน่าไปพักผ่อนกันล่ะ
• ฉันจะไม่ยอมให้ลูกฉี่แบบนี้แน่ๆ ไม่ว่าผู้ใหญ่หรือใครจะทำกันเป็นเรื่องปกติ แต่เด็กคือผ้าขาว การกระทำของเด็กกับการกระทำของผู้ใหญ่เป็นเรื่องที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย นะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียล พาเรนติ้ง