account_circle4.รู้จักความโกรธ
- สอนให้ลูกแสดงความโกรธที่เหมาะสม โดยใช้คำพูดแทนการกระทำ เช่น “ตอนนี้กำลังโกรธ” “โกรธใคร” “โกรธยังไง”
- หยุดการแสดงความโกรธที่ก้าวร้าวของลูก การเพิกเฉยคือวิธีที่เหมาะที่สุด พ่อแม่ไม่ควรโอ๋ พูดโต้ตอบ ดุว่า อบรมสั่งสอน หรือตอบสนองใดๆ ขณะที่ลูกก้าวร้าว
- ช่วยให้ลูกเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง ถามลูกว่า ทำไมถึงโกรธ ช่วยในลูกคิดถึงอารมณ์ เช่น “หนูโกรธเพราะน้องแย่งของเล่นใช่ไหมคะ?” แล้วลูกจะตอบว่าโกรธเพราะอะไร
- ยอมรับอารมณ์ของลูก แสดงออกว่าอารมณ์ของลูกได้รับการยอมรับ เปิดโอกาสให้ลูกพูดแสดงความรู้สึก แม้ว่าจะไปเห็นด้วย แต่ต้องฟังความโกรธของลูกก่อน
- สอนวิธีจัดการความโกรธ เช่น พูดคุยขณะที่ลูกพร้อมและอารมณ์ดีว่า วิธีไหนจะช่วยจัดการอารมณ์ เช่น นั่งมุมสงบ หากิจกรรมอย่างอื่นทำ เด็กคิดเองไม่ได้ พ่อแม่ต้องช่วยแนะนำ เช่น “เวลาที่หนูโกรธ หนูทำอะไรแล้วรู้สึกดี?” “หนูล้างหน้าก่อนมั้ย แล้วค่อยมาคุยกัน”
- พ่อแม่เป็นแบบอย่างในการจัดการความโกรธ พ่อแม่ควรจัดการความโกรธด้วยตัวเอง แล้วบอกให้ลูกรับรู้ด้วย เช่น “แม่โกรธที่บ้านรกแบบนี้ แม่จะไปสงบสติอารมณ์ก่อน แล้วค่อยคุยกัน”
เด็กก็คือเด็ก ถึงแม้ว่าจะฉลาดแค่ไหน แต่ก็ยังมีข้อจำกัดด้านพัฒนาการทางร่างกาย สติปัญญา อารมณ์และจิตใจ พ่อแม่ควรรู้ และเข้าใจสิ่งเหล่านี้ ให้ความรัก ความเข้าใจ ลูกน้อยจะค่อยๆ เติบใหญ่ และเรียนรู้ผิดถูก เพราะเด็กทุกคนอยากเป็นเด็กดีเพื่อที่จะได้เป็นที่รักของพ่อแม่
เครดิต: พญ.ตวงพร สุรพงษ์พิวัฒนะ นิตยสารหมอชาวบ้าน