แม่เสียใจ… แผลที่แม่ตีไป… หนูเจ็บมากไหมลูก??
และแล้วผู้หญิงธรรมดาอย่างแม่ ก็พ่ายแพ้ให้กับปีศาจในใจตัวเอง
ตอนโมโห คิดแต่เพียงว่า ต้องตีให้รู้สำนึก
ต้องกำราบไว้บ้าง เพราะหนูเป็นลูก เพราะแม่เป็นแม่
กี่ครั้งแล้วนะที่แม่สัญญากับตัวเอง ว่าจะไม่ตีลูกด้วยอารมณ์ แต่แม่ก็ทำ
กี่ครั้งแล้ว ที่ตีหนู แล้วมานั่งร้องไห้ฟูมฟาย เสียใจ เฝ้าโทษตัวเอง
แม่อยากบอกหนูเหลือเกินว่า แม่เสียใจมากแค่ไหน
แม่โมโห แล้วกระหน่ำตี ให้หนูหยุด ทำตามคำสั่ง คำบอกของแม่
คำสัญญาไม่รู้ต่อกี่ครั้ง กลายเป็นลมปากเป่า ที่ทำให้ลูกเสียใจ
ถ้าแม่ มีสติสักนิด คงไม่ต้องทำให้ชีวิตของหนูมีจุดเล็กๆ มาสะกิดในใจ
ตั้งแต่เกิด แม่เฝ้าถนอมเลี้ยงดู แต่สุดท้าย แม่นี่แหล่ะ ที่ทำร้ายหนูซะเอง
ผิวบางๆ บนแขนน้อยๆ ถูกตีเป็นรอยยาว รอยแดงนูนที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะความดื้อของหนู
เป็นเพราะความขาดสติของแม่ต่างหาก
แม่เฝ้าโทษปีศาจในใจ แต่หารู้ไม่ ว่า ทั่งหมดที่ทำผิดพลาด มาจากตัวแม่เองทั้งนั้น
แม่ขอโทษนะลูก ที่ให้อารมณ์อยู่เหนือตัวเอง
แม่ขอโทษ ที่มักง่าย แก้ปัญหาง่ายๆ แก้ปัญหาผิดวิธี
แม่ขอโทษ ที่ทำผิด ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า แล้วไม่ยอมแก้ไข
แม่ขอโทษ ที่คิดได้ในวันที่เห็นรอยแผลบนตัวหนู
แม่ขอโทษ ที่กว่าจะสำนึกได้ ก็สัมผัสได้ถึงแผลในใจหนู
แม่จะไม่สัญญาใดๆ อีกต่อไป
แม่จะเข้าใจใหม่ ว่าการเลี้ยงลูก แม่เลี้ยงได้แต่ตัวเท่านั้น
แม่จะไม่บังคับ ไม่สั่ง ไม่ชี้นิ้ว ทำเหมือนว่า เป็นเจ้าชีวิตของหนู
แม่จะเปิดใจ เข้าใจ ว่าวัยของหนูมีพัฒนาการอย่างไร ต้องการอะไร
แม่จะรับฟัง และฟังอย่างตั้งใจ ว่าหนูคิดอะไรบ้าง ทำอะไรบ้าง
แม่จะเปลี่ยนแปลง ปรับตัว ก้าวเดินใหม่
แม่จะเอาแรงที่ใช้ตีลูก มาเป็นแรงผลักดัน เริ่มต้นให้เรามีความสัมพันธ์ที่ดีในวันต่อไป
แม่อาจไม่ได้เป็นแม่ที่สมบูรณ์ที่สุด แต่แม่จะทำให้ดีที่สุด เพื่อลูก เพื่อครอบครัวของเรา
////////////////////////////////////////////////////////////////////
เพื่อนบ้านแม่บัว ชอบตีลูกเป็นประจำค่ะ ตีเสร็จแล้วมานั่งร้องไห้ฟูมฟาย เสียใจ
ฟังแล้วน่าเห็นใจ แต่รู้ไหมว่า ตอนที่แม่โมโหและตีนั้น เป็นคนละคนกับผู้หญิงที่นั่ง
ร้องไห้คนนี้มากๆ สายตาแข็งกร้าว แรงฟาดกระหน่ำไม่ยั้ง ปากก็กร่นด่าว่าลูก
จากแม่ที่รักลูกมาก แม่ที่ขยันทำงาน ดูแลงานบ้านดีทุกอย่าง แต่เวลาลูกดื้อ ซน
พูดไม่เชื้อฟัง ของจะขึ้น สติกระเจิง อารมณ์เข้าครอบงำทันที
แม่บัวเข้าใจดีค่ะ เพราะแม่บัวก็เคยตีลูกมาก่อน ทั้งเข้าใจแม่ สงสารน้องที่ถูกตี
คงมีวิธีดีกว่านี้นะคะ ถ้าแม่กับลูกจะมาเริ่มต้นทำความเข้าใจกันใหม่
ไม่ว่าจะยังไง “แม่” ก็คือแม่ ไม่มีแม่คนไหน ที่อยากทำร้ายลูกตัวเอง
อยากให้คุณแม่ทุกบ้าน คิดให้มากๆ คิดให้ดีๆ ตั้งสติก่อน
การพูดคุยกับลูกดีๆ แล้วลูกไม่เชื่อฟัง ทางออกไม่ใช่การตีด้วยอารมณ์เสมอไป
ถ้าตีแล้วมานั่งเสียใจ และทำแบบนี้บ่อยๆ ซ้ำไปมา
นอกจากทำร้ายจิตใจลูกแล้ว ยังทำให้ตัวเองเจ็บซ้ำๆ ตรงแผลๆ เดิมอีกนะคะ
คุยกับลูกบ่อยๆ เปิดใจรับฟังมากๆ การเลี้ยงลูกก็เหมือนการมีแบบทดสอบมาให้เราฝึกฝนกันทุกวันค่ะ
ในเมื่อคนเป็นแม่อย่างเรา ลาออกจากอาชีพนี้ไม่ได้ ก็ต้องเดินหน้าทำหน้าที่ให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้นะคะ
แม่บัวขอเป็นกำลังใจให้อีกแรง เราจะสู้ไปด้วยกัน
#อาชีพแม่ลาออกไม่ได้
#ตีลูกไม่ใช่ทางออกทีดีเสมอไป
#แม่บัวเพจอรมรินทร์เบบี้แอนด์คิดส์