account_circleสิ่งแรกๆ ที่วัยเตาะแตะพูดได้ มักจะเป็นชื่อเรียกสิ่งของหรือบุคคล แต่ก็ใช่ว่าเขาจะแยกแยะอะไรต่อมิอะไรได้เสียทีเดียว เพราะถ้าเป็นสิ่งที่คล้ายกัน หนูก็เหมารวมเรียกเป็นชื่อเดียวกันได้หมดนั่นแหละ เช่น เวลาเห็นผู้ชายผมขาว มีริ้วรอยบนใบหน้าเหมือนคุณปู่ของเขา ลูกก็อาจคิดว่า คนที่มีลักษณะเดียวกันคือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า “คุณปู่” ทั้งหมด หรือถ้ามีใครบอกว่าสัตว์สี่เท้ามีหางคือสุนัข ต่อไปหนูน้อยก็จะเรียก “เจ้าเหมียว” ว่า “เจ้าหมา” ได้เหมือนกัน
ความเข้าใจผิดแบบที่ว่านี้จะอยู่กับลูกเพียงแค่ระยะหนึ่งเท่านั้น ต่อไปเขาก็จะเรียนรู้ความแตกต่างของคน สัตว์ และสิ่งของได้เอง
ระหว่างนี้คุณอาจจะค่อยๆ อธิบายให้เขาฟังไปพลางๆ เช่น “เจ้าสัตว์ตัวนั้นมี 4 ขาเหมือนพี่หมาจริงๆ ด้วย แต่นั่นเขาเรียกว่าแมว แล้วมันก็ร้องเหมียวๆ ไม่ได้ร้องโฮ่งๆ หรอกนะจ๊ะ” หรือ “ผู้ชายคนนั้นมีผมสีเดียวกับคุณปู่ แต่เขาไม่ใช่คุณปู่ของเรานะลูก เขาอาจจะเป็นคุณปู่ของเด็กคนอื่นๆ แล้วเขาก็มีชื่อเรียกด้วยจ้ะ”
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง
ภาพ: Shutterstock