อย่าคิดมาก ลูกยังรักคุณอยู่อย่างแน่นอน เพียงแต่ไม่อยากถูกจำกัดเสรีภาพทางกายเท่านั้นเอง การถูกกอดบ่อยๆ (รวมทั้งการถูกจับนั่งในรถเข็น คาร์ซีต หรือเก้าอี้เด็ก) ถือเป็นเรื่องน่าอึดอัดสำหรับวัยเตาะแตะที่ไม่ชอบอยู่นิ่งๆ แถมยังบั่นทอนอำนาจในการควบคุมและความเป็นอิสระ ซึ่งมีค่ายิ่งในสายตาของเด็กๆ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าลูกไม่ต้องการ การแสดงความรัก ของคุณแล้ว ฉะนั้น แทนที่จะเลิกทำโดยสิ้นเชิง คุณก็น่าจะลองเปลี่ยนวิธีเสียใหม่ให้เหมาะกับความต้องการตามวัยของลูกรัก
ลองสัมผัสอย่างอ่อนโยน…มีเด็กวัยเตาะแตะหลายคนที่ไม่ชอบถูกกอดรัดแน่นๆ จนหายใจแทบไม่ออก แต่อาจยินยอมพร้อมใจมากขึ้นถ้าคุณเปลี่ยนเป็นการกอดเบาๆ และชั่วประเดี๋ยว หรือการลูบแก้มอย่างอ่อนโยน ซึ่งเป็นการแสดงความรักในแบบที่ไม่ได้ทำให้การเคลื่อนไหวหรืออิสรภาพของเขาถูกจำกัด
…หรือไม่ก็แบบแรงๆ ไปเลย วัยเตาะแตะบางคนอาจเห็นว่าการกอดดู หน่อมแน้ม ไปนิด ต้องจั๊กจี้หรือฟัดแรงๆ ถึงจะเข้าทาง
กอดในเวลาที่ควรกอด เช่น ก่อนและหลังนอนกลางวัน ก่อนเข้านอนตอนกลางคืน ตอนหกล้มหรือรู้สึกไม่ปลอดภัย
สังเกตท่าทีของลูกด้วย ถ้าลูกแน่ใจว่าคุณจะยอมปล่อยออกจากอ้อมกอดในทันทีที่เขาต้องการ เขาก็จะไม่ค่อยปฏิเสธการกอดของคุณตั้งแต่แรก
อย่าเพิ่งหมดความพยายามไปเสียก่อน ถึงอย่างไรลูกก็ดีใจที่คุณใส่ใจให้ความรัก แล้วไม่นานเขาก็จะกลับมาต้อนรับการกอดของคุณด้วยความยินดีเหมือนเคยเองนั่นแหละ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง