จอก็ใหญ่กว่าของเล่นที่หนูมี มีปุ่มให้ลองกดตั้งเยอะแยะ มีเมาส์ให้คลิกโน่นนี่เล่นไปเรื่อยๆ อ้อ !อีกอย่างนะ แม่ชอบอะไร หนูก็ชอบไปด้วยทั้งนั้นแหละ ถ้าเห็นแม่ใช้คอมพิวเตอร์เกือบทั้งวัน ก็รับรองได้เลยว่าหนูต้องอยากใช้นานๆ เหมือนแม่ด้วย
อย่างไรก็ตาม ไม่จำเป็นต้องห้ามหากลูกอยากลอง เล่นคอมพิวเตอร์เหมือนคุณบ้าง เพราะเดี๋ยวนี้มีเกมที่ให้ทั้งความสนุกและความรู้ซึ่งแม้แต่เด็กเล็กๆ ก็เล่นได้ (ลองคลิกที่ NickJr.comซึ่งมีเกมเป็นตัวการ์ตูนในทีวีที่เด็กๆ ชอบ และ KneeBouncers.com ซึ่งมีเกมง่ายๆ ให้วัยเตาะแตะได้เล่นสนุก)
แต่ก็อย่าเพิ่งปล่อยให้ลูกนั่งเล่นคนเดียวตามลำพัง เพราะการใช้มือและสายตาของเด็กวัยนี้ยังไม่ค่อยประสานสัมพันธ์กันนักจึงอาจเกิดอาการหงุดหงิดไม่ได้ดังใจกันง่ายๆ ฉะนั้นบทบาทของคุณในตอนนี้ก็คือ
– ช่วยวางมือประกบมือลูกตอนใช้เมาส์ เพื่อให้เลื่อนไปยังจุดที่ต้องการได้ง่ายขึ้น สาธิตให้ดูว่าควรกดแป้นคีย์บอร์ดอย่างเบามือและระวังไม่ให้ลูกจับหรือจิ้มหน้าจอเล่น
– สอนเรื่องสี ตัวเลข และรูปทรงที่เห็นบนหน้าจอ เพื่อให้ลูกใช้เวลาอยู่หน้าจอแบบมีสาระ ไม่ใช่สักแต่คลิกไปเรื่อยๆ ไร้จุดหมาย พูดถึงผลจากการกระทำของลูกด้วย (เช่น หนูกดปุ่มนั้นแล้ว ตัวการ์ตูนจะเดินไปข้างหน้า เห็นไหมคะ)
– จำกัดเวลาในการเล่น ไม่ควรให้ลูกใช้คอมพิวเตอร์เกินวันละ 20 นาทีถึงครึ่งชั่วโมง (ปรับยืดหยุ่นตามวัย) ถ้าเขาร้องงอแงเพราะคุณปิดเครื่อง ไม่ยอมให้เล่นต่อ ก็น่าจะเลิกกิจกรรมนี้ไปสักพัก หรือจนกว่าลูกจะโตกว่านี้และรู้จักห้ามใจตัวเองได้บ้างแล้ว
– อย่ากังวลถ้าลูกไม่ชอบเล่น (หรือคุณไม่ชอบให้ลูกเล่น)เพราะท้ายที่สุดแล้วคอมพิวเตอร์ไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับพัฒนาการของลูกวัยนี้เลยสักนิด
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง