เพราะแม่ต้องจดจ่อกับการจราจรตรงหน้า…แล้วแบบนี้หนูจะเล่นกับใครล่ะ
อย่าเพิ่งท้อหรือด่วนถอดใจจนไม่กล้าพาลูกไปไหนเลย เคล็ดลับง่ายๆ ต่อไปนี้จะช่วยแก้ปัญหาให้คุณได้ ลองดูนะ
– ใช้เสียงช่วย หาเทปหรือซีดีนิทาน หรือเพลงสนุกๆ สำหรับเด็กมาเปิดให้ลูกฟังเพลินๆ พอจบเรื่องหรือจบเพลงหนึ่งแล้ว จะชวนกันพูดคุยถึงความรู้สึกเกี่ยวกับนิทานหรือเพลงนั้นๆ ด้วยก็ได้ เพราะถ้าคุณแม่สนใจโต้ตอบด้วย คุณลูกๆ ก็คงไม่เบื่ออีกแล้วละ
– พกแม่เหล็กตัวอักษรไปด้วย ลูกจะได้เอามาเรียงเล่นบนถาดอบขนม (ที่ขอยืมแม่มาแค่เฉพาะกิจ ถึงบ้านแล้วหนูจะคืนให้แม่เอาไปอบขนมอร่อยๆ มาหม่ำกัน) แม้จะยังเรียงไม่ถูก แต่ก็ทำให้หนูเกิดความคุ้นเคยและเพลิดเพลินดีมิใช่น้อย
– ชวนเล่นเกมไล่ล่าหา…เช่น มองหาสุนัขหรือแมวที่นอนหรือเดินเล่นอยู่บนฟุตปาธ กรวยจราจร รถเข็นผลไม้ รถที่มีเด็กๆ นั่งอยู่ด้วย ป้ายโฆษณาสีแดง หรือรถที่ดูสกปรกเหมือนไม่ได้ล้างมาแรมปี
– ร้องเพลงหรือเล่านิทานเกี่ยวกับสิ่งที่ผ่านไปเห็นเข้าพอดี เช่น ถ้าเผอิญเห็นรถไฟ ก็ร้องเพลงวาวๆ เสียงรถไฟแล่นไปหัวใจครื้นเครงเราคนกันเองไม่ต้องเกรงใจใคร… (ถ้าจำเนื้อเพลงไม่ได้ จะทำเสียงฉึกฉักๆ ปู๊นๆ เล่นกันสนุกๆ ก็ได้) หรือเล่านิทานเกี่ยวกับเด็กๆ ที่ได้นั่งรถไฟขบวนพิเศษไปหาซานต้า (เอาเค้าโครงมาจากหนังเรื่อง The Polar Express ก็ได้)
– เล่นเกมนับจำนวน เช่นเริ่มจากนับจำนวนรถสีแดง พอเจอครบ 2 คันก็ให้เปลี่ยนไปนับก้อนเมฆ แล้วพอเจอครบ 3 ก้อนก็ต้องหาสัญญาณไฟเขียวให้ได้ครบ 4 ครั้ง ฯลฯ
กว่าจะใช้ครบทุกเคล็ดลับก็คงถึงบ้านก่อนแล้วละ! (ไม่อย่างนั้นก็หลับ…ตามระเบียบ)ถ้าอยากฟังลูกเล่า อย่าถามแค่ว่า วันนี้หนูได้ทำอะไรบ้าง
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง