ก็ลองเปลี่ยนมาสอนให้ลูกรู้จักแยกตัวออกไปเองก่อนที่สถานการณ์จะย่ำแย่จนไม่อาจควบคุมได้โดย
อธิบายวัตถุประสงค์ของการใช้ เวลานอก ตอนที่สถานการณ์ยังคงสงบดีอยู่คุณก็อธิบายให้ลูกเข้าใจว่า ถ้าเขาหงุดหงิด ไม่พอใจคุณ หรือตื่นเต้นมากซะจนลืมทำตามกฎ ตอนนี้เขาก็น่าจะโตพอจนรู้จักสงบจิตสงบใจได้เองแล้ว คือเมื่อใดที่อารมณ์เสียหรือโกรธจัด เขาก็ควรแยกไปนั่งคนเดียวเงียบๆ สัก 2 – 3 นาที หรือจนกว่าจะตัดสินใจได้ว่าควรทำอย่างไรต่อไปดี
สอนให้ลูกมีทัศนคติในเชิงบวกต่อวิธีนี้ บอกลูกว่า แม้บางครั้งคุณจะยังเป็นคนสั่งให้เขาแยกตัวไปสงบจิตใจให้เย็นลง วิธีนี้ก็ไม่ใช่การทำโทษ แต่เป็น เวลานอก ที่ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นได้ต่างหากหามุมใหม่ให้ลูกแยกไปนั่งสบายๆ ได้คนเดียว เตรียมหมอนใบนุ่มหลากสีสวย ผ้าห่มผืนเหมาะ และนิทานดีๆ ไว้ให้พร้อม
มีเวลานอกให้ตัวเองด้วย ลูกจะได้มีตัวอย่างให้เรียนรู้ยังไงล่ะ!
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง