account_circle
การกัดเป็นพฤติกรรมที่พ่อแม่กลัวที่สุด เพราะนอกจากจะทำให้เจ็บตัวแล้ว ยังทำให้เหยื่อที่เล็กกว่ารู้สึกกลัว และทำให้เหยื่อที่โตกว่ารู้สึกโกรธ แล้วเนิร์สเซอรี่ โรงเรียนอนุบาล หรือเด็กๆ ด้วยกันเอง ก็ไม่ค่อยจะต้อนรับเด็กช่างกัดสักเท่าไร
แม้คุณจะไม่พอใจเวลาถูกลูกกัดหรือเห็นลูกกัดคนอื่น การกัดคืนก็ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ถูกต้อง เพราะฟันคืออาวุธตามธรรมชาติของเด็กเล็กๆ จึงเป็นสิ่งแรกที่นึกถึงเมื่อรู้สึกกลัวหรือต้องการอะไรบางอย่าง โดยที่เขาเองก็ไม่ได้เข้าใจว่าการกัด (หยิก หรือดึงผม) คนอื่นเป็นเรื่อง ห้ามทำเด็ดขาด ดังนั้นตอนที่ลูกกัด(ถึงจะกัดเล่นเบาๆ ก็เถอะ) คุณก็ต้องรีบบอกให้ชัดเจนทันทีว่า ไม่กัดนะลูก ! เด็กวัยนี้ยังเล็กเกินกว่าที่จะอธิบายกันยาวๆ ว่าทำไมถึงไม่ควรกัด บอกง่ายๆว่าไม่ว่าหนูจะรู้สึกยังไงก็กัดไม่ได้นะจ๊ะลูก ก็พอแล้ว
และอย่าเผลอแสดงให้ลูกรู้สึกว่าเขาเรียกร้องความสนใจจากคุณได้ เพราะแม้จะเป็นความสนใจในแง่ลบอย่างการดุ ก็ทำให้เขาได้ใจและอยากทำแบบนั้นอีก การทำโทษก็มีแต่จะทำให้เขาโกรธหรือยิ่งคึกหนักจนคุมไม่อยู่ ส่วนการกัดคืนเพื่อให้ลูกเข้าใจว่าถ้าถูกกัดบ้างจะรู้สึกอย่างไร ก็ทำให้เขาเจ็บตัวโดยเปล่าประโยชน์
เด็กวัยนี้ยังไม่เข้าใจเรื่อง ใจเขาใจเรา เหมือนผู้ใหญ่ เลยไม่อาจเชื่อมโยงความรู้สึกตอน กัดคนอื่น กับตอน ถูกคนอื่นกัด ได้อย่างที่เราคิด นอกจากนี้เด็กๆ ยังเรียนรู้ทักษะทางสังคมโดยดูตัวอย่างจากพ่อแม่เป็นสำคัญ การกัดคืนหรือทำให้เขาเจ็บตัวด้วยวิธีอื่นๆ จึงถือเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีสำหรับลูก และถ้าคุณยังใช้วิธีกัดเหมือนกับลูก เขาจะเรียนรู้ได้อย่างไรว่าต้องไม่ใช้วิธีนี้
คุณต้องหยุดพฤติกรรมดังกล่าวโดยดึงลูกออกมาจากคนที่ถูกกัดในทันที แสดงความเป็นห่วงฝ่ายที่เจ็บตัว รับรู้ความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย และเมื่อทักษะในการใช้ภาษาของลูกดีขึ้นแล้วก็ต้องสอนให้เขารู้จักต่อรองด้วยคำพูดแทนการกระทำที่ก้าวร้าวหรือรุนแรง เช่นสอนว่า ไม่กัด (ตี หรือหยิก) นะจ๊ะลูกหนูอยากได้อะไรก็บอกแม่ดีๆ ได้นี่จ๊ะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง