2. เป็นแหล่งกำเนิดและเป็นแหล่งปลูกฝังความเก่งความดีให้ลูกได้
ทิศทั้ง 6 ถือเป็นแหล่งกำเนิดและเป็นแหล่งปลูกฝังความเก่งความดี หรือความรู้ความสามารถและคุณธรรมประจำใจ แต่ว่าไม่ควรนำเอาเรื่องของนิสัยใจคอ กับความเก่งความดีมาปนกัน เพราะไม่ว่าใครจะเป็นคนหยาบ เป็นคนละเอียด เป็นคนทำอะไรประณีต เป็นคนทำอะไรทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ก็ตาม นั่นเป็นนิสัยไม่ดีเกี่ยวกับความรู้ความสามารถ ยังไม่เกี่ยวกังเรื่องว่าดีหรือเลว
ความรู้ความสามารถตลอดจนความเก่งความดีของคนเรา ก็ได้มาจาก ทิศทั้ง 6 อีกเหมือนกัน อย่าคิดว่าเก่งได้ด้วยตัวเอง ถ้าใครคิดอย่างนั้นแสดงว่าเป็นคนเนรคุณ ทั้งต่อพ่อแม่และครูบาอาจารย์ทีเดียว เพราะว่าคุณพ่อคุณแม่จะอบรมเลี้ยงดูมาก็แทบแย่ กว่าครูบาอาจารย์จะเคี่ยวเข็ญสั่งสอนมาก็แทบแย่ แต่พอโตขึ้นมาเป็นคนที่มีทั้งความรู้ความสามารถ กลับบอกว่าคนนั้นเก่งได้ด้วยตัวเอง
และเมื่อทิศ 6 เป็นแหล่งกำเนิดและเป็นแหล่งปลูกฝังความเก่งความดีให้กับเราอย่างนี้ เพราะฉะนั้นเวลาประสบความสำเร็จในเรื่องอะไรก็ตาม นึกถึงพระคุณทิศ 6 ของเราด้วย เช่น เวลากีฬาชนะ ก็ให้หันหน้าไปทางทิศที่คุณพ่อคุณแม่ของเราอยู่ แล้วกราบท่านสักทีหนึ่ง โรงเรียนของเราอยู่ทิศไหน หันหน้าไปทางทิศนั้น กราบครูบาอาจารย์สักทีหนึ่ง แล้วหลวงปู่ หลวงพ่อ ที่เราเคารพนับถือท่านอยู่ทิศไหน กราบไปทางทิศนั้นสักทีหนึ่ง แล้วจะมีแต่ความสุขความเจริญ ไม่ใช่ไปกระโดดโลดเต้นร้องกรี๊ด ๆ ดีใจ
3. เป็นแหล่งกำเนิดและเป็นแหล่งปลูกฝังความสุขความเจริญให้ลูกในอนาคต
ทิศทั้ง 6 เป็นแหล่งกำเนิดและเป็นแหล่งปลูกฝังความสุขความเจริญของคนในสังคม ทั้งชาตินี้และชาติหน้า ไม่ใช่เพียงเฉพาะของใครคนใดคนหนึ่งเท่านั้น เพราะจากนิสัยใจคอ จากความเก่งความดีที่มีอยู่นั่นเอง ทำให้คนๆ นั้น คิด-พูด-ทำ ในทางที่ดี ในสิ่งที่ถูก จึงกลายเป็นความสุขความเจริญ ทั้งชาตินี้และชาติหน้า แต่ถ้าเขาเอาไป คิด-พูด-ทำ ในทางไม่ดี ในสิ่งที่ผิด ก็จะกลายเป็นความทุกข์ความเสื่อม ทั้งชาตินี้และชาติหน้าอีกเช่นกัน
1. ทิศเบื้องหน้า (พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย)
ทิศเบื้องหน้า ในตำราแต่ก่อนระบุเพียงพ่อแม่ผู้ที่ให้กำเนิด และเลี้ยงดูส่งเสียเรามาจนเติบใหญ่ แต่ในความจริงแล้วทิศเบื้องหน้ายังหมายถึงบุคคลอื่นที่คอยอุปการะเลี้ยงดูเราให้เติบใหญ่ นั่นหมายความรวมถึงปู่ย่า ตายายหรือบุคคลอื่นที่เป็นญาติเราด้วยเช่นกัน เพราะสังคมปัจจุบันนี้ ทิศเบื้องหน้าที่เป็นพ่อแม่ก็อาจไม่ใช่ผู้ที่คอยเลี้ยงดูส่งเสียเราให้เติบใหญ่ก็ได้ ดังนั้นแล้ว ผู้ที่มีอุปการะต่อการเลี้ยงดูส่งเสียเราจึงจัดเป็นผู้ที่อยู่ในทิศเบื้องหน้าด้วยเช่นกัน
ทิศเบื้องหน้ามีอุปการะต่อเรา คือ
- เลี้ยงดูให้เติบใหญ่
- อบรมสั่งสอนไม่ให้ประพฤติชั่ว
- อบรมสั่งสอนให้กระทำแต่ความดี
- อบรมให้ความรู้ ให้ปัญญา
- อุปการะทรัพย์สิน เงินทอง
- ส่งเสียให้สำเร็จการศึกษา
- หาคู่ครองอันเหมาะสมให้ (ข้อนี้ปัจจุบันมีบทบาทน้อยมาก เพราะส่วนมากเป็นการตัดสินใจของคู่สามีภรรยากันเอง)
แนวทางที่พ่อแม่ควรสอนลูกให้ปฏิบัติต่อทิศเบื้องหน้า
- พึงอุปการะเลี้ยงดูท่านเมื่อยามแก่เฒ่า
- ดำเนินในกุศลธรรม และอุทิศส่วนบุญให้แก่ท่านเมื่อล่วงลับไปแล้ว
- ช่วยกิจการงานของท่านอย่างมั่นเพียร
- ประพฤติตน และดำรงอยู่ในศีลธรรมอันงาม รักษาชื่อเสียงวงศ์ตระกูลอยู่เป็นนิจ
- ใช้ทรัพย์ที่ท่านมอบให้อย่างรู้เห็นคุณค่า
อ่านต่อ >> “ความสำคัญและแนวทางปฏิบัติต่อทิศเบื้องขวาและเบื้องหลัง ที่พ่อแม่ควรสอนลูก” คลิกหน้า 3
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่