เมื่อคุณเดินอุ้มลูกเบบี๋หรือเข็นรถเข็นเด็กไปทักทายเพื่อนร่วมงานตามโต๊ะต่างๆ คุณอาจพบว่าบางโต๊ะตอบสนองด้วยความเอ็นดูอย่างจริงใจ ขณะที่บางโต๊ะอาจจะแกล้งทำเสียงอู้หูอ้าหาไปตามมารยาท เพราะฉันไม่ใช่นางงาม (เลยไม่รักเด็ก) หรือไม่ก็กำลังปั่นงานกันหูตูบ ทำให้หมดอารมณ์ชื่นชมชีวิตน้อยๆ เอาดื้อๆ
การพาหนูน้อยไปเยี่ยมน้าๆ จึงไม่ได้หมายความว่า คุณนำความรื่นรมย์ไปสู่พวกเขาเสมอไป แถมยังอาจทำให้คุณเป็นฝ่ายหน้าเหวอกลับมา ถ้าเพื่อนร่วมงานถาม (ด้วยสายตา) ว่า “พามาเพื่อ…” แม้ปากคุณเธอจะพูดในสิ่งที่ตรงกันข้ามก็ตาม
ฉะนั้น ถ้าคุณเหงากับการอยู่บ้านและคิดถึงเพื่อน คิดถึงที่ทำงานจนเกินห้ามใจ รวมถึงอยากแบ่งปันความสุข ความอิ่มเอมจากการได้เป็นแม่คนให้พวกเขาจริงๆ ก็ลองโทร.ไปเลียบๆ เคียงๆ เพื่อนร่วมงานที่สนิทที่สุด เพื่อให้ช่วยกระจายข่าวว่า วันจันทร์หน้า คุณและเจ้าตัวเล็กจะแวะเข้าไปราว 11.50 น. ถ้าเพื่อนๆ อยากมาเซย์ฮัลโหล ก็แวะมาเจอกันได้ที่โต๊ะกลาง (หรือห้องประชุมอะไรก็ว่ากันไป)
เมื่อวันนั้นมาถึง ก็ให้คุณและหนูน้อยอยู่รับแขกสัก 15 นาที ก่อนจะขอตัวไปหาอะไรหม่ำๆ กันตามประสาแม่ลูก ทำอย่างนี้จะได้ไม่เป็นการรบกวนเวลางานของเพื่อนคนอื่นๆ ส่วนใครที่คิดถึงคุณและอยากเห็นหน้าหลานจริงๆ ก็จะมาเจอกันตามนัดหมายได้ด้วย
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง