แต่เมื่อไรที่มีผู้หญิงมาถูกตัว ลูกจะร้องไห้จ้าจนต้องปลอบกันนานเลยค่ะ ไม่เว้นแม้แต่คุณยาย ไม่ทราบว่าเกิดจากสาเหตุใดได้บ้างและจะมีผลสืบเนื่องไปถึงตอนโตหรือไม่คะ
เป็นไปได้ไหมคะว่า ลูกอาจเคยมีประสบการณ์กลัวหรือตกใจผู้หญิงบางคน เลยทำให้พานกลัวผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้ยกเว้นแม่ เพราะลูกอาจจำแม่ได้จึงไม่กลัวแม่แต่หากเป็นคนอื่น เขายังแยกแยะไม่ออกว่าใครเป็นใคร จึงกลัวผู้หญิงหมดทุกคน ยกเว้นแม่
วัยนี้อาจพอแยกแยะเพศชายเพศหญิงได้แล้วจึงไม่กลัวคนที่เป็นผู้ชาย น่าจะลองทดลองดูว่าหากเป็นผู้ชายผมยาวเข้าใกล้ หรือผู้หญิงที่มีลักษณะคล้ายผู้ชายเข้าใกล้ จะร้องไห้หรือไม่
หากลูกกลัวใครก็ตาม วิธีแก้ไขคือ อย่าจู่โจมอย่าแตะตัวลูก อย่าให้ลูกอยู่กับคนคนนั้นตามลำพัง โดยคิดว่าจะทำให้หายกลัวเร็วขึ้นตรงกันข้าม อาจร้องไห้จนสติแตกไปเลยก็ได้ (ไม่สติลูกก็สติของคนอุ้มลูก)
ในกรณีที่ลูกไม่ได้เจอคุณยายบ่อยๆ ให้เอารูปคุณยายให้ลูกดูทุกวันและพูดถึงคุณยายเสมอๆ เช่น คุณยายรักหนูมาก คุณยายใจดีคุณยายซื้อของเล่นให้หนู อาจให้คุณยายอัดเสียงใส่เทปหรือโทรศัพท์มาพูดคุยด้วยบ่อยๆ ให้คุ้นกับเสียงคุณยาย เวลาที่เจอกันจะได้รู้สึกคุ้นเคยง่ายขึ้น
เมื่อเจอกัน ให้คุณแม่อุ้มลูกไว้โดยยืนห่างจากคุณยายพอประมาณ แล้วพูดคุยกับคุณยายเรื่องต่างๆ คุณยายอย่าแสดงท่าทีสนใจหลานหรือแม้แต่สบตาทักทาย ให้ทำเป็นไม่มองเขาแต่ในมือคุณยายให้ถือของเล่นไว้ ทารกจะแอบมองเวลาผู้ใหญ่พูดคุยกัน พร้อมกับสำรวจของเล่นที่คุณยายถือ
เมื่อเวลาผ่านไป เขาอาจเริ่มสนใจอยากมาเล่นของเล่นที่คุณยายถืออยู่ โดยอาจโผเข้าหาคุณยายเองก็ได้
อย่างไรก็ดี เด็กแต่ละคนมีความระมัดระวังตัวมากน้อยแตกต่างกัน บางคนต้องใช้เวลานานกว่าจะยอมออกจากแม่ไปหาคนอื่น อย่าใจร้อนอย่าจู่โจมเอาเด็กไปอุ้มโดยที่เด็กไม่เต็มใจเพราะอาจทำให้เด็กตกใจมากจนกลัวฝังใจก็ได้
บทความโดย: แพทย์หญิงสุธีรา เอื้อไพโรจน์กิจ กุมารแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญด้านทารกแรกเกิด