เคยสังเกตไหมว่าส่วนใหญ่จะพูดแบบเด็กๆ คือเลียนเสียงที่ลูกทำบ้าง เลียนเสียงสัตว์บ้าง ซึ่งมีลักษณะเหมือนกันคือพูดไม่ชัด และไม่ว่าจะมีลูกกี่คน แม่มักพูดกับลูกแบบนี้เป็นอัตโนมัติทุกทีไป
ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า การที่แม่ทำอย่างนั้นเพราะเป็นสัญชาตญาณถือเป็นเรื่องที่ถูกต้องและดีที่แม่ได้พูดกับลูกแบบนั้น เพราะเด็กเล็กๆ จะตอบรับได้ดีมากๆ กับเสียงสูง เสียงร้องเพลง และเสียงอืออาอ้อแอ้แบบที่ฝรั่งเรียกว่า Y-voice
การดึงความสนใจลูกด้วยการพูดสำเนียงแบบเด็กๆ ถือเป็นโอกาสดีที่คุณจะได้สอนลูกให้เรียนรู้เรื่องเสียงต่างๆ ลักษณะของเสียงสูง เสียงต่ำ และได้กระชับความสัมพันธ์แม่ลูกเป็นของแถมอันประเมินค่ามิได้อีกด้วย
แม่บางคนกังวลว่า การพูดสำเนียงแบบเด็กจะทำให้ลูกติดการพูดที่ไม่เหมาะไปหรือไม่ ซึ่งจริงๆ แล้วไม่เกี่ยวกันเลย เพราะเด็กจะเริ่มพูดได้อย่างน้อยก็ต้องอายุ 1 ขวบขึ้นไป ถึงตอนนั้นจึงได้เวลาที่คุณจะเลิกทำเสียงแบบเด็กๆ และเริ่มพูดด้วยเสียงและสำเนียงตามธรรมชาติของคุณเองเพื่อเป็นต้นแบบให้ลูกละ
แต่ถ้าคุณทำเสียงแบบเด็กๆ ไม่ได้ ก็ไม่จำเป็นต้องฝืน เพราะสำคัญที่สุดคือการที่แม่ได้พูดคุยกับลูก ได้บอกเล่าให้ลูกรู้เรื่องราวต่างๆ ของคุณ ว่าวันนี้คุณจะทำอะไรบ้าง กิจวัตรต่างๆ ที่คุณจะทำร่วมกับลูกในแต่ละช่วงเวลาเป็นอย่างไร หรือเรื่องอะไรก็ได้ที่พูดคุยแล้วทำให้ลูกสบายใจ เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
เนื้อหาโดย: จากเรื่อง “แม่จ๋า…คุยกับหนูหน่อย” นิตยสารเรียลพาเรนติ้ง ฉบับที่ 3 เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2548
ภาพโดย: www.thaihealth.or.th