คุณแม่ก็มักใจอ่อนและบอกลูก (ครั้งแล้วครั้งเล่า) ว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะที่หนูจะมานอนกับพ่อแม่ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ลูกก็โตขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจมากแล้ว คุณแม่ตัดสินใจได้แล้วละ ว่าลูกควรพร้อมจะนอนในห้องตัวเองได้เสียที
อธิบายตรงไปตรงมา ลูกโตพอที่จะเข้าใจแล้วว่ากิจวัตรช่วงกลางคืนของเขาจะเปลี่ยนไป อธิบายว่าคุณพ่อกับคุณแม่ก็มีเตียงของตัวเอง และลูกก็โตแล้ว ไม่ต้องนอนระหว่างพ่อกับแม่แล้วละจ้ะ
ทำให้เขารู้สึกปลอดภัย เมื่อปิดไฟแล้ว เงามืดๆ ของสิ่งของต่างๆ เช่น ตู้ ตุ๊กตา อาจจะทำให้ลูกรู้สึกกลัวได้ ลองจับเจ้าตุ๊กตาตัวโต (หรือของชิ้นอื่นๆ ที่เงาดูน่ากลัว) ไว้ไกลตัวลูกหน่อย หรือลองใช้ไฟแสงกลางคืนก็ได้เพื่อไม่ให้ห้องมืดเกินไป
รางวัลให้ความสำเร็จ ให้บอร์ดสะสมหน้ายิ้ม (หรือดอกไม้ อุลตร้าแมน ฯลฯ) และให้สติ๊กเกอร์แก่เขาทุกคืนที่ลูกนอนคนเดียวได้โดยไม่วิ่งมาที่ห้องคุณ เมื่อครบ 5 อัน ก็ให้รางวัลพิเศษ เช่น ทำอาหารจานโปรดด้วยกัน พาไปเที่ยวสวนสาธารณะ ฯลฯ ใช้คำพูดที่ให้กำลังใจ เช่น “เก่งมากๆ เลยค่ะที่ลูกกลับไปที่ห้องเมื่อคืน แม่ภูมิใจในตัวหนูจริงๆ เลย”
ใจเย็น เมื่อเจ้าตัวเล็กมาหาคุณกลางดึก อย่าโวยวายให้เป็นเรื่องใหญ่ เพียงแค่บอกเขาอย่างใจเย็น พาลูกกลับไปที่ห้อง จูบลา และจากมาอย่างเงียบๆ ก็พอแล้วค่ะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง