ยิ่งโตและเจอประสบการณ์ใหม่ๆ สาวน้อยวัยทวีนก็ยิ่งกระตือรือร้นอยากรู้อยากบอกความรู้สึกและพฤติกรรมต่างๆ ที่เพื่อนวัยเดียวกันประสบพบเจอว่าจะเหมือนหรือต่างจากเธออย่างไร มากน้อยแค่ไหน คุณควรระวังไม่ให้พฤติกรรมนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นสาวน้อยช่างนินทาไป
โรซาลินด์ ไวซ์แมน นักเขียนเรื่อง “Queen Bees and Wannabes” แนะนำว่า ก่อนอื่นคุณแม่ควรสอนลูกให้แยกแยะได้ว่าอะไรคือช่างพูดช่างคุย และต่างกับการนินทาว่าร้ายกันอย่างไร
“การพูดคุยเกี่ยวกับผู้คนและประสบการณ์ต่างๆ เป็นส่วนสำคัญของหน้าที่ต่างสังคม” ไวซ์แมนว่า แบบนี้คือการพูดคุยกัน ซึ่งช่วยให้ลูกของคุณได้รับคำแนะนำและข้อมูลต่างๆ ด้วย แต่การพูดคุยนี้จะกลายเป็นการนินทาได้เมื่อจุดประสงค์การพูดของลูกคือ การพูดถึงคนอื่นในแง่ร้าย หรือพยายามพูดให้คนอื่นดูแย่
ป้องกันไม่ให้ลูกว่าร้ายคนอื่น
ถ้าหากคุณได้ยินลูกวัยทวีนพูดให้ร้ายคนอื่น ต้องบอกให้ลูกรู้ว่าไม่ใช่เรื่องที่ควรทำ “จริงๆ แล้วการนินทาเป็นเรื่องธรรมดา แต่ครอบครัวของเราไม่ทำอย่างนั้น เราควรจะมองคนอื่นในแง่ดี และไม่ควรเอาเรื่องส่วนตัวของพวกเขาไปพูดต่อนะจ๊ะ’” ไวซ์แมนแนะนำ และลองถามลูกก็ได้ว่า “ถ้ามีคนนินทาหนูหรือเอาเรื่องส่วนตัวของหนูไปพูด หนูจะเสียใจไหม”
ถ้าลูกอยากซี้กับเพื่อนมากขึ้น คุณก็แนะนำวิธีอื่นให้ลูกได้ เช่น ควรสนับสนุนในทางที่ดี คอยชมเมื่อเห็นเพื่อนได้สิ่งดีๆ หรือชวนเพื่อนๆ ไปทำดี ที่สำคัญ คุณควรหมั่นสำรวจตัวเองว่าไม่ได้เป็นตัวอย่างเรื่องนิสัยชอบนินทาให้ลูกเสียเอง
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง