อุทาหรณ์! ลูกติดจอรุนแรงระงับอารมณ์ไม่ได้

มีเรื่องราวน่าสนใจของเพื่อนคุณแม่ท่านหนึ่ง ที่มาเล่าประสบการณ์เพื่อเป็นอุทาหรณ์ในการเลี้ยงลูกด้วยโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟน จนทำให้ลูกน้อยกลายเป็นเด็กที่มีอารมณ์รุนแรง ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ และทำร้ายคนอื่น ลองอ่านแล้วคิดสักนิด ก่อน ลูกติดจอรุนแรง

ลูกติดจอรุนแรง จนต้องกินยา

สวัสดีนะคะ หลังจากที่ห่างหายไปหลายวัน วันนี้ เราขอมาเล่าประสบการณ์จากคนใกล้ตัว และผลเสียจากการใช้สื่อเทคโนโลยีเลี้ยงลูก ยาวหน่อยนะคะ แต่อยากให้อ่านมากๆ

มี 2 หัวข้อ

1.ท้องเมื่อไม่พร้อม

2.เลี้ยงลูกด้วยจอ

เรื่องที่ 1 มีลูกก่อนวัย

เด็กทั้งสองคนเป็นลูกของเพื่อนค่ะ คนแรกเรียนมหาลัยแล้ว เพื่อนมีลูกเมื่อตอนเรียน ปวช.1 ท้องแบบทุกคนช็อค รวมทั้งแม่มัน เพราะเพื่อนจะเป็นคนเงียบๆ ข้อดีรึเปล่าไม่รู้ที่ลูกโตทันใช้ แต่ที่รู้ๆ เพื่อนขาดช่วงเวลาของวัยรุ่นที่ควรจะได้ใช้ ในระหว่างที่เราไปไหนต่อไหน มันต้องเลี้ยงลูก และเรียน กศน. และกลับมาเรียนต่อ ปวส. และทุกครั้งที่ไปเรียน หรืออยากเที่ยว จะโดนแม่มันด่า และต้องหลอกล่อลูกกันสุดฤทธิ์ คำแรกที่ลูก นางพูดได้ คือ ชื่อเราสมัยนั้น คนสอนไม่ต้องถามว่าใคร ข้าเอง รู้สึกผิดมาก

แต่นางมีข้อดีอยู่ข้อนางให้ลูกกินนมตัวเองจนเกือบ 3 ขวบทุกคน เพราะนางอยู่บ้านมีแม่นางช่วยเลี้ยง สามี ก็ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่

และสิ่งที่นางทำได้ คือตามใจ และทำอะไรก็ได้ที่ไม่ให้ลูกกวนใจนาง สิ่งที่ได้เห็นคือ ลูกนางสองคน จะมีโทรศัพท์ หรือไม่ก็อยู่หน้าคอม นางมีหน้าที่ซื้อข้าว เดินเสิร์ฟ บ้านนางเป็นร้านขายของ นางต้องเฝ้าหน้าร้าน นางจะยุ่งวุ่นวาย ซึ่งเราเห็นแบบนั้นตลอด ตั้งแต่คนโตยันคนเล็ก แต่คนเล็กหนักหน่อยเพราะกินเก่งมาก และนางทำให้ลูกทุกอย่าง พีคสุดคือเห็นกับตาว่าลูกชายคนเล็กอยู่ ม.1 นางยืนแต่งตัวให้ลูก และบอกเราว่า มันแต่งเองได้ แต่ขี้เกียจรอ เพราะช้า เราก็บอกเฮ้ย ไม่ได้นะ มึงต้องหัดต้องฝึก

อ่านต่อ “อุทาหรณ์! ลูกติดจอรุนแรงระงับอารมณ์ไม่ได้” คลิกหน้า 2

ข้อดีเลยคือนางใจเย็นมากกก ไม่เคยได้ยินนางดุลูก นางเคยต้องไปนั่งช่วยลูกทำข้อสอบตอนลูกติดศูนย์ เกือบ 7 ตัว และนางต้องเข้าไปนั่งช่วยลูกแก้ 0 และไม่ต้องสืบ นางโทรหาเราตลอดการสอบนั้น จำได้ขึ้นใจ เรื่องการแทนค่า เอาชนิดที่ว่า ถ้าคุณแน่อย่าแพ้ เด็ก ป.4

ข้อเสียที่เห็นเมื่อมีลูกไม่พร้อมท้องก่อนวัย คือเราไม่มีความรู้ มีลูกต้องใช้สมองนะ รู้ยัง? และเมื่อวันที่มาเที่ยว ลูกนางขอมานั่งดื่มด้วย นางอนุญาต อีนี่ด่าไปยกกำลัง บอกเฮ้ย กูเข้าใจว่าอยากเลี้ยงแบบเพื่อน แต่ไม่ใช่ถึงขั้นมาชนแก้วกับแม่ มันตอบมาว่าอยู่หอก็กิน เลยถามว่าแล้วมึงคุยกับลูกยังไง มันตอบว่าก็ดีกว่าลูกมันโกหก เราเลยบอกว่า เฮ้ย ไอ้โกหกอะไม่ดี กูรู้ แต่ไม่ใช่ตามสบายขนาดนี้ รู้ว่าเริ่มโต เริ่มมีสังคม แต่ไม่ใช่ไม่รู้กาละ พีคสุด นางมาขอบุหรี่จากเพื่อนจะไปให้ลูกสูบ ปวดใจข้าไปอีก ข้าเวียนหัว เลยบอกกับมัน มึงชักโคม่านะ

มันยากนะคะ ในการดูแลลูกช่วงวัยรุ่น ระหว่างการเลี้ยงลูกแบบเพื่อน และการนำพาไปสู่การทำที่ถูกที่ควร คนเป็นแม่มีส่วนอย่างมาก และมีอะไรอีกหลายๆ อย่าง ที่บ่งบอกให้เห็นว่า การมีลูกเมื่อภาวะไม่พร้อม ไม่ว่าจะเป็นอายุ การเงิน และปัญญา มีส่วนอย่างมากในการเลี้ยงลูก

อ่านต่อ “อุทาหรณ์! ลูกติดจอรุนแรงระงับอารมณ์ไม่ได้” คลิกหน้า 3

จุดพีค มันอยู่ที่ลูกคนที่สอง….

มาเข้าใจเรื่องการใช้จอเลี้ยงลูก…เรื่องของเรื่องมันเกิดจากการที่ลูกคนที่สองนางหน้าตาค่อนข้างดีแต่อ้วน..เพราะนางเสิร์ฟตลอดวัน ยิ่งตอนนี้นางขายเค้กเลยเสิร์ฟตลอด

เวลาเราไปหาก็ชอบคุยเล่นด้วย แต่สิ่งที่ได้เห็นเริ่มต้น คือลูกนางไม่เคยยกมือสวัสดี และนางบอกลูกนางโลกส่วนตัวสูง จนมีอยู่ครั้งหนึ่ง เราต้องไปนอนค้างบ้านนาง ..เลยได้มีโอกาสคุยด้วยนาน เริ่มจากเราบอก ขอใช้ตัวย่อนะคะ ฟ.ครับ แม่ว่า ฟ.หล่อนะเนี่ย

ฟ.ตอบ อย่ามายุ่ง (อินี่เริ่มอึ้ง)

เรา.. ฟ.เลิกเล่นเกม และคุยกับแม่หน่อย

ฟ. เริ่มขมวดคิ้ว และพูดคำเดิม อย่ามายุ่ง

เรา.. ฟ.อยากไปเรียนว่ายน้ำไหม ถ้าออกกำลังน้ำหนักลด หล่อกว่านี้ 10 เท่า

ฟ.ทุ่มพัดลมใส่เลยจ้า

เรา.. ช็อคโดดออกแทบไม่ทัน

เลยบอก เฮ้ย…เรียกชื่อเพื่อน มาดูดิ ลูกเมิงเป็นอะไร

นางบอกบอกแล้วว่าโลกส่วนตัวมันสูง เลยบอกไม่ใช่และ อีห่า มึงต้องคุยกับกูยาวแล้ว

อ่านต่อ “อุทาหรณ์! ลูกติดจอรุนแรงระงับอารมณ์ไม่ได้” คลิกหน้า 4

ขอเล่าย้อน สามีนาง เสียเมื่อ 2 ปีที่แล้วด้วยอาการหอบ แต่นางแยกกันอยู่มาได้สักพัก

เราก็เลยบอก กูคิดว่าลูกมึงไม่โอเค ดีที่เป็นกู และถ้าไปทำกับคนอื่นทำไง

มันตอบไม่หรอก มันไม่ค่อยออกจากบ้าน เลยบอกอ้าวอีเหี้ย เวลาไปเรียนล่ะ มันบอกครูเรียกไปพบเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ฟ.เอาร่มฟาดเพื่อน แต่นางบอกมีเหตุผลนะ เพื่อนมาล้อว่าเป็นลูกกำพร้า ลูกนางเลยจัด เลยบอก เฮ้ย อย่าว่ากูอย่างนั้นอย่างนี้นะ จะโกรธก็โกรธ มึงต้องเอาลูกไปหาหมอ ลูกมึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ มันต้องมีปัญหาอะไรสักอย่าง และเกมที่ลูกมึงเล่น มันเป็นเกมภาษาก็จริง แต่มีคำหยาบคายตลอด มันได้แต่พยักหน้า มันบอกแต่ลูกใช้ภาษอังกฤษเก่ง อีห่าคิดบวกไปอีก ภาษาจากเกมนี่นะ

จนเรากลับมาบ้านได้สัก 2-3 วัน ครูโทรมาให้มารับลูกกลับ ลูกนางอาละวาด และไม่ยอมตอบคำถามของครู เราเลยบอกมึงต้องเอาลูกหาหมอนะ นางเลยเริ่มที่จะพาลูกไปพบหมอที่เฉพาะทางที่ รพ.รัฐแห่งหนึ่งซึ่งคิวยาวมาก และลูกนางต้องทำการดร็อปเรียน เพราะครูไม่สามารถดูแลได้

เริ่มต้น หมอถามถึงประวัติ และกิจวัตรประจำวัน หมอบอกการสูญเสียพ่อมีส่วนเพียงเล็กน้อย แต่การที่เล่นเกมมีส่วนอย่างมาก ลูกนางต้องมีการใช้ยาระงับอารมณ์ เอาง่ายๆ เลย คล้ายๆ ยาระงับประสาท และหมอสั่งให้งดการเล่นเกม แต่สิ่งที่นางทำคือยังคงให้เล่น จนเราบอกมันเป็นเรื่องซีเรียสนะมึง มึงจะเอายังไง ลูกมึงต้องโตขึ้นทุกวันนะ มึงต้องช่วยหมอเค้าด้วย อย่าไปคิดแต่ว่าเลี้ยงได้ แล้วถ้ามึงเป็นอะไรไปล่ะ

จนวันมาถึงตอนมาเที่ยว เราเลยบอกว่าเอาลูกมาด้วย ให้เจอคนอื่นบ้าง ให้ลูกเข้าสังคมบ้าง นางก็เอามา แต่สิ่งที่เจอ คือลูกนางอาละวาด ผู้ใหญ่นั่งคุยกันข้างนอก เสียงดัง เอามือทุบกระจกอยู่ด้านใน และในมือยังมีโทรศัพท์ตลอด พอที่นี้ เน็ตหลุด ลูกนางเริ่มหงุดหงิด ก็เลยบอกให้เอาออกมานั่งกินนั่งเล่นข้างนอก เพื่อนอีกคน ก็พยายามชวนคุย ผลที่ได้คือชกเพื่อนของแม่ไปสองที พร้อมหยิกที่แขนเพื่อนจนเลือด เพื่อนเราอีกคนเลยบอก ฟ.ทำกับแม่ได้ทำให้พอใจ แต่บอกเหตุผลมาว่าทำทำไม เด็กเริ่มนั่งร้องไห้อย่างไม่ยอมหยุด เพราะระงับอารมณ์ไม่ได้ สิ่งที่ได้เห็นคือเพื่อน แม่ของเด็ก นั่งกอดลูกและร้องไห้ไปด้วย เชื่อไหม ข้านี่สร่างเลย หายเมาเป็นปลิดทิ้ง คือแบบ มันเห็นไปถึงหลายๆ ข้อ มันผิดจากตัวแม่ที่ขาดความรู้ ไม่เข้มแข็ง และ ขอแค่ให้ผ่านไปวันต่อวัน แต่จากนี้มันคืองานยากมากๆ ไม่รู้จะช่วยยังไง เพราะไม่ได้อยู่ใกล้ๆ หรือช่วยได้ตลอด

เราเลยบอกว่า กูจริงจังนะ กูสรุปเลย มึงมีส่วนให้ลูกมึงเป็นแบบนี้ และมึงอยากให้ลูกมึงหาย มึงต้องทำตามหมอบอก มึงต้องให้เวลากับลูก พาลูกไปเล่นกีฬา ไปออกกำลัง ทำกิจกรรมกับลูกเยอะๆ มันก็รับฟังนะ แต่ทางปฏิบัติ ไม่รู้จะได้เรื่องไหม ที่มาเล่าไม่ได้เอามานินทา หรืออย่างใด แต่อยากให้เห็นหลายๆ มุม มันไม่ได้มีข้อดีเลยนะ เล็กๆ ก็แค่การ์ตูน พอเริ่มโตขึ้นมันมีสื่อต่างๆ ที่เราไม่รู้ว่าลูกจะไปเจออะไรบ้าง..ยอมเหนื่อย เล่านิทาน เล่นบ้าๆ บอๆ ตามจับลูก ดีกว่าต้องมานั่งแก้ปัญหาอะไรต่างๆ เหล่านี้ มันเหนื่อยต่างกันเยอะ

ด้วยปรารถนาดีนะคะ ใครกำลังไปผิดทาง มาช่วยกันให้มันถูกที่ ถูกทาง

ลูกเปิดปิดไอแพดได้ ลูกเลือกเพลงในยูทูปได้ ไม่ได้เก่งตรงไหนเลยนะคะ ในระหว่างที่ลูกคุณทำแบบนั้น และคุณภูมิใจ

แต่ลูกคนอื่น เค้าช่วยเหลือตนเองได้ ช่วยงานบ้านจากพ่อแม่เล็กน้อยได้ มันน่าภูมิใจกว่ากันเยอะค่ะ

และนี่คืออีกหนึ่งอุทาหรณ์ของครอบครัวที่เลี้ยงลูกด้วยมือถือ ที่ส่งผลรุนแรงโดยที่คุณอาจคิดไม่ถึง ดังนั้น หากให้ลูกเล่นมือถือ คุณพ่อคุณแม่ควรดูแลอย่างใกล้ชิด หรือชวนทำกิจกรรมอื่นให้ลูกเล็กห่างไกลจากจอมากที่สุด ก็จะดีที่สุดค่ะ ด้วยความปรารถนาดีจาก Amarin Baby & Kids

อ่านเพิ่มเติม คลิก!!

อุทาหรณ์เตือนใจ ลูกจมน้ำตาย เพราะมือถือ

“7 พฤติกรรมก่ออันตรายให้ลูก” ที่พ่อแม่ติดมือถือต้องหยุดทำ!

อุทาหรณ์ ลูกน้อยติดมือถือจนถึงขั้น “ลงแดง!!”

Save

Save

Save

Save