account_circleวันแรกผ่านไปด้วยดี ลูกดิฉันยังสบายดีอยู่ แต่วันที่สอง ตอนเย็น ลูกดิฉันเริ่มป่วย อาเจียน และตัวร้อนมาก กลางดึกก็อ้วกพุ่งเลอะเต็มเลย ดิฉันและสามีก็ยังไม่คิดว่าติดมาจากลูกเพื่อน เราไม่ได้โทษใคร คิดว่าคงป่วยเอง
วันที่สาม เด็กคนนั้นก็อาเจียนอีก ลูกดิฉันก็อาเจียน และท้องเสียอย่างรุนแรง จนเราทนไม่ไหว ต้องพาลูกไป รพ. หมอถามคำถามแรกเลยว่า เอาลูกไปไว้ สถานรับเลี้ยงเด็กรึเปล่า ถึงได้ติดเชื้อโรคแบบนี้
หมอบอกว่า ลูกดิฉันติดเชื้อไวรัสมาจากเด็กอื่นแน่ๆ ตอนนั้นสามีดิฉันและดิฉัน ก็คิดถึงเด็กนั่นคนแรกเลย ว่าคงมีเชื้อโรคแล้วมาติดลูกเรา
แต่สามี ดิฉันก็พยายามพูดกับดิฉัน ว่าอย่าไปโกรธเพื่อนเค้าเลยนะ เพราะพ่อแม่เด็กก็คงไม่รู้ว่าลูกป่วย ถ้ารู้ใครจะเอามาให้คนอื่นเลี้ยง แถมบ้านเราก็มีลูกอ่อน ๆ อยู่ด้วย เค้าคงไม่ใจร้ายขนาดนั้น
ดิฉันก็เออออ ตามสามี ไม่โกรธก็ไม่โกรธ คิดว่าเค้าคงไม่รู้ว่าลูกตัวเองเป็นพาหะนำโรค
วันนั้นเอง สามีดิฉันก็ป่วย เป็นไข้หนาวสั่นเลย อาเจียนอย่างหนัก ต้องหยุดงาน สามีดิฉันก็เริ่มเอะใจ เลยไปหาเพื่อนเค้าที่บ้าน ตั้งแต่เค้าเอาลูกเค้ามาฝากเลี้ยง ครบสามวัน เค้าไม่เคยมาทักทายเราเลย ทั้งที่บ้านอยู่ใกล้กันมาก
สามีดิฉันก็ไปทักทายเค้าก่อน แล้วถามไถ่ถึงลูกสาวเค้า สามีดิฉันถามว่า ลูกนายป่วยบ้างรึเปล่า ฉันกับลูกป่วย เท่านั้นแล่ะ เพื่อนเค้ารีบถามว่า นายอาเจียนตลอดเวลาใช่รึเปล่าล่ะ
สามีดิฉันก็ถามว่า รู้ได้ไง เค้าบอกว่า เค้ากับภรรยาก็เป็น เค้าพูดหน้าตาเฉยว่า ลูกเค้าเคยไปอยู่สถานรับเลี้ยงเด็ก แล้วติดโรคมา หลังจากนั้น เค้ากับภรรยาเค้าก็ติดโรคนี้มาจากลูก ตัวเค้าเองป่วยอาเจียนจนเป็นเลือด ต้องเข้า รพ. เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง
แล้วเค้ายังบอกอีกว่า ลูกเค้าอยู่ใกล้ใคร คนนั้นก็ต้องติดโรคนี้ อาเจียน และท้องเสีย และเป็นไข้ เค้าพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติที่เด็กอยู่รวมกัน ก็ต้องติดโรคกัน แถมยังทำเป็นหวังดี ฝากมาบอกด้วยว่า ลูกดิฉันกับสามีเป็นกันแล้ว เดี๋ยวดิฉันก็ต้องป่วยเป็นรายต่อไป เพราะลูกเค้าเป็นพาหะนำโรค
เมื่อ คืนนี้ดิฉันกับสามีทะเลาะกันอย่างหนัก ก็เพราะเรื่องเพื่อนเค้าคนนี้ ลูกดิฉันอาเจียนหนักมาก และถ่ายตลอดเวลา ดิฉันเห็นลูกเป็นแบบนี้ ก็ร้องไห้ สามีก็ยังเข้าข้างเพื่อน ดิฉันก็เลยด่ากระเจิงเลย
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่