คาถาที่สอง: เป็นต้นแบบที่ดี
ว่ากันว่า อยากให้ลูกเป็นคนดีอย่างไร คุณพ่อคุณแม่ก็ควรต้องทำแบบนั้นให้ได้ก่อน การเป็นแบบอย่างและต้นแบบที่ดีให้กับลูกนั้น ต้องเป็นทั้งควรคิดและกากระทำ เช่น หากรู้ทั้งรู้ว่าควันบุหรี่ก่อให้เกิดอันตรายกับคนอื่น แต่ยังสูบอยู่ หรือพูดจายกย่องเชิดชูคนอื่น แต่ที่ทำเพราะหวังผลอยากให้ตัวเองได้ดีในหน้าที่การงาน หรือเรียกอีกอย่างว่า หน้าไหว้หลังหลอก ดังนั้น การจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกนั้น จะต้องเป็นทั้งต่อหน้าและหลัง เพื่อให้ลูกเห็นว่า ไม่ว่าคุณพ่อคุณแม่จะอยู่ที่ไหน ก็มีความคิดที่ดีและทำความดีเสมอ ๆ
คาถาที่สาม: กฎคือกฎ
กฎ กติกา มารยาท เป็นสิ่งจำเป็นในการดำเนินชีวิต การสั่งสอนให้ลูกรักได้รู้จักและเคารพในกฎกติกาจะช่วยสร้างให้เขาเป็นคนที่ดีมีคุณภาพ ซึ่งการตั้งกฎ กติกา และมารยาทที่ให้ลูกดำเนินตามนั้น คุณพ่อคุณแม่ควรเป็นการคิดและตกลงใจร่วมกันระหว่างพ่อแม่ลูกค่ะ เพราะโดยธรรมชาติของมนุษย์กฎมีไว้ให้แหกเสมอ ยิ่งเป็นกฎกติกาที่คนอื่นเป็นคนกำหนดด้วยแล้วยิ่งรู้สึกอยากต่อต้านไม่อยากทำตาม
ดังนั้น ควรกำหนดกฎกติการ่วมกัน ให้มติทุกอย่างเป็นเอกฉันท์ และเมื่อใดก็ตามที่ตกลงกันได้แล้ว ก็ย่อมที่จะต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด อย่าปล่อยให้ลูกแหกกฎเป็นอันขาดค่ะ เพราะมีครั้งที่หนึ่ง ก็จะต้องมีครั้งที่สอง ที่สาม ต่อไป ยกตัวอย่างเช่น ทุกครั้งที่กลับจากโรงเรียนจะต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำการบ้าน ทานข้าวเย็น และให้เวลาเล่นหรือทำกิจกรรมอะไรที่อยากทำ หลังจากนั้นก็ต้องเข้านอน เป็นต้น