อย่าปล่อยให้ลูกเล่นดิน เสี่ยง โรคเมลิออยโดสิส

เชื้อก่อโรค เมลิออยโดสิส

โรคเมลิออยโดสิส เกิดจากแบคทีเรียกรัมลบ Burkholderia pseudomallei ซึ่งเชื้อนี้สามารถพบได้ทั่วไปในสิ่งแวดล้อม เช่น ดิน และน้ำ มีความทนนานต่อสภาพแวดล้อมได้ดีมาก ซึ่งในหน้าแล้งจะพบเชื้อสูงกว่าในหน้าฝน เชื้อนี้สามารถหลบซ่อนอยู่ในดินได้ตลอดทั้งปี และเมื่อถึงหน้าฝนเชื้อนี้จะขึ้นมาอยู่ที่ผิวดิน และสามารถทนต่ออุณหภูมิต่ำในตู้เย็นได้หลายเดือน

อาการของโรค เมลิออยโดสิส

โรคเมลิออยโดสิสคล้ายคลึงกับโรคอื่นๆ เกิดขึ้นได้กับทุกอวัยวะ และทุกระบบในร่างกาย จึงได้รับฉายาว่า “ยอดนักเลียนแบบ” และมีความหลากหลายทางอาการ

1.ผู้ป่วย 88% มีไข้เป็นเวลานานโดยไม่ทราบสาเหตุ น้ำหนักลด มีอาการสั่น และต่อมาอาการจะรุนแรงขึ้น

2.มีการติดเชื้อเฉพาะที่ มักพบการติดเชื้อที่ปอด มีอาการเหมือนปอดอักเสบ มีไข้ ไอ มีเสมหะ น้ำหนักลด บางคนไอ มีเสมหะปนเลือด เจ็บหน้าอก บางคนมีฝีในตับ หรือฝีในกระดูก หรือฝีที่ผิวหนัง

3.การติดเชื้อในกระแสเลือด โดยเชื้อจะแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย ซึ่งจะมีอาการรุนแรง และเสียชีวิตในเวลารวดเร็ว มีอัตราการป่วยสูงมาก ซึ่งส่วนใหญ่จะเสียชีวิตภายใน 2-3 วันหลังจากเข้าโรงพยาบาล

เมลิออยโดสิสพบในผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก และพบในเพศชาย มากกว่าเพศหญิง และในกลุ่มอาชีพ หรือบุคคลที่สัมผัสดิน หรือน้ำ เช่น ชาวนา ชาวสวน เป็นต้น

การติดต่อของโรค เมลิออยโดสิส

1.ทางผิวหนัง เชื้อจะเข้าทางบาดแผลที่มากับดิน และน้ำที่มีเชื้อนี้อยู่ ตามลุ่มน้ำ หนอง บึง สามารถทำให้เกิดเชื้อในสัตว์ได้อีกด้วย โดยการเข้าทางบาดแผลที่ผิวหนัง หรือคนที่ติดยาเสพติดที่ต้องฉีดเข้าเส้นเลือด

2.ทางเดินหายใจ เกิดจากการหายใจเอาเชื้อปนเปื้อน เอาฝุ่นละอองจากดินที่ถูกลมพัดเข้าไป

3.ทางการรับประทาน พบได้ในแพะ และแกะ ที่มีการติดเชื้อบริเวณเต้านม ทำให้เชื้อผ่านออกมาทางน้ำนม

4.ทางเพศสัมพันธ์ ซึ่งพบเชื้อได้จากต่อมลูกหมากของเพศชาย และพบว่าเพศหญิงมีภูมิคุ้มกันเชื้อนี้สูงมาก จึงไม่มีอาการ

อ่านต่อ “การรักษา และการป้องกันโรคเมลิออยโดสิส” คลิกหน้า 3