4 โรคร้ายทางจิตใจที่พ่อแม่สร้างมาทำลายลูกโดยไม่รู้ตัว

ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกเป็นสิ่งประเสริฐ แต่การเลี้ยงดูผิดพลาด เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อาจส่งผลเสียให้ลูกในอนาคต เพราะพ่อแม่ในยุคปัจจุบันมักจะไม่ค่อยมีเวลาให้ลูก และคอยกดดันให้ลูกทำในสิ่งที่อยากให้เป็น ปล่อยให้ลูกเห็นคุณค่าของวัตถุเป็นเรื่องสำคัญ นั่นคือการ “เลี้ยงลูกผิดวิธี”

1.โรคสมาธิสั้น พ่อแม่ต่างคนต่างต้องทำงาน ปล่อยให้สื่อโทรทัศน์ และออนไลน์มาทำหน้าที่แทน เด็กอยู่แต่กับหน้าจอสี่เหลี่ยม อาจทำให้ความฉลาดลดลง เพราะสมองทำงานเพียงตื้นๆ ขาดจินตนาการและต่อยอด

2.โรคเครียด พ่อแม่ยุคใหม่มักกดดัน วางแผนอนาคตให้ลูกเสมอ ให้เรียนตามตารางที่พ่อแม่กำหนด อยู่ในกรอบที่พ่อแม่กำหนด เมื่อเด็กสะสมความเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ อาจระบายออกไปในทางที่ไม่เหมาะสมได้

3.โรคติดเกม/อินเทอร์เน็ต เกิดจากการไม่มีวินัยในบ้าน ปล่อยให้คอมพิวเตอร์เป็นเพื่อนเล่นของลูก ควรกำหนดเวลาให้ลูกไม่เกิน 3 ชม./วัน เพราะเด็กที่เล่นเกินวันละ 3 ชม. มีแนวโน้มติดเกมมากว่าถึง 3 เท่า

4.โรคซึมเศร้า การใช้คำพูดของพ่อและแม่เป็นสิ่งที่มีผลต่อจิตใจของลูก อย่าปล่อยให้อารมณ์หงุดหงิด มาทำร้ายจิตใจของลูก เพราะจะทำให้เขากลัว และเก็บกด ขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง และเกิดภาวะซึมเศร้า

เลี้ยงลูกอย่างเข้าใจหยุดใช้ความรุนแรง

1.ให้ความมั่นใจ เปลี่ยนจากจับผิด เป็นมองหาสิ่งที่ดี เมื่อเห็นลูกทำดีควรชื่นชม เมื่อลูกผิดพลาดไม่ซ้ำเติม

2.ให้ความไว้ใจ ไม่ตัดสินใจแทนลูกตลอดเวลา ให้ลูกคิดหาทางเลือกด้วยตัวเอง เขาจะเชื่อมั่นในตัวเอง

3.ให้ความเข้าใจ พยายามเข้าใจในมุมมองของลูก ตกลงกับลูกโดยไม่บังคับ เช่น รับฟังเหตุผลที่ลูกกลับดึก

4.ให้ความเห็นใจ เข้าถึงความคิด และความรู้สึกของลูก มองในมุมของลูก ให้เกียรติเสมือนเขาเป็นผู้ใหญ่

พ่อแม่ที่รักลูกอย่างสุดหัวใจเป็นสิ่งที่ดี แต่บางคนชดเชยเวลาที่หายไปจากการทำงานด้วยการตามใจ ซื้อของเล่นให้มากจนเกินไป ความรักในลักษณะนี้เป็นการปลูกฝังนิสัยเอาแต่ใจให้เด็กในตอนโต ได้เกิดเป็นปัญหาพฤติกรรมที่สร้างความหนักใจให้แก่พ่อแม่ตามมา

ดังนั้น การเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องยากแค่รู้จักเด็กและควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดี มีการใช้สัมผัส ใช้คำพูดที่สร้างสรรค์ ตลอดจนใช้เวลาคุณภาพร่วมกัน ก็จะช่วยให้การอยู่ร่วมกันกับเด็กเป็นเรื่องง่ายและมีความสุขมากยิ่งขึ้น

พ่อแม่ไม่เพียงแต่เลี้ยงดูให้ลูก มีการเจริญเติบโตทางร่างกายเท่านั้น แต่ต้องช่วยเหลือให้เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีความมั่นคงทางอารมณ์ มีสุขภาพจิตที่ดี มีดวงใจที่จะรักและเมตตาผู้อื่น และช่วยเหลือสังคมที่เขาอยู่ด้วยในขณะเดียวกัน อย่าปล่อยให้การ “เลี้ยงลูกผิดวิธี” ส่งผลต่ออนาคตของลูกได้

เครดิต: www.cot.co.th, องค์การยูนิเซฟ ประเทศไทย, หนังสือ จิตวิทยาชีวิตครอบครัว