account_circle
7.พี่น้องต้องรักกันจนฉันไม่อยากให้มันมีชีวิตอีก
เรื่องนี้เป็นเรื่องนี้แม่ของเด็กเค้าเล่าให้ฟัง เรื่องมันมีอยู่ว่า คุณแม่มีลูกสองคน แต่ไม่รู้ทำไม ลูก 2 คนชอบทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆ เลย มีด่าทอกัน บางครั้งถึงกับจะฆ่าแกงกันเลย ผมก็เลยถามคุณแม่ว่ามีการเปรียบเทียบหรือไม่ คุณแม่เค้าบอกกับผมว่า แม่นะไม่มีการเปรียบเทียบเลย คุณแม่สอนให้พี่น้องรักกัน มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน เวลาพี่หรือน้องลำบากอีกคนก็ต้องช่วยนะ ซึ่งผมมองแล้วก็นึกอยู่ในใจว่ามันเป็นเรื่องดีนะ ไม่เปรียบเทียบพี่กับน้อง วันหนึ่งผมก็ได้มีโอกาสเยี่ยมบ้านสองพี่น้องนี้ คุณแม่ก็ทำกับข้าวเป็นน่องไก่ทอด ผมสังเกตเห็นว่า คุณแม่ทำไมต้องเอาน่องไก่มาชั่งกิโลเพื่อแบ่ง ผมลองนึกๆ ดู ว่าโหคือต้องเท่าเทียมกันขนาดชั่งกิโลเลยหรอเนี้ย หลังจากคุณแม่เด็กทำกับข้าวเสร็จ ก็เรียนพี่น้องลงมากินข้าว พอเริ่มกินไม่ถึง 2 นาทีเริ่มทะเลาะกันเรื่องไก่ เนี้ยแม่ดูของพี่ได้เยอะกว่า แม่ตอบว่าก็แม่ชั่งให้เท่ากันแล้วนี่ คนน้องตอบว่าไม่เท่า เศษกรอบๆ ของพี่มีเยอะกว่า จากนั้นก็ลามไปถึงอาหารชนิดอื่นๆ และจบลงตรงที่ลุกขึ้นตบตี ต่อหน้าผมเลยละ เห็นแล้วปวดหัวแทนเลยละ หลังจากนั้นก็มีเรื่องกันอีก ทะเลาะกันเรื่องคนดูแลจนร้องไห้ ผมลองไปสืบหน้าห้องนักเรียน ได้ยินเพื่อนพูดกับน้องว่า พี่มันโง่ เธอไปช่วยดูแลมันหน่อยสิ พอนานเข้าก็เกลียดกันหนักขึ้นไปอีก มีอยู่ครั้งหนึ่งจะเอาช้อนส้อมแทงกัน ห้ามแทบไม่ทัน
(บทความแนะนำ 5 กลยุทธ์สงบศึกพี่น้อง)
วิเคราะห์ปัญหาของเด็ก ในพี่น้อง 2 คนนี้ คุณแม่จะปลูกผังว่าพี่น้องต้องรัก และได้อะไรต้องเหมือนๆ กัน แตกต่างไม่ได้ พี่น้องทั้ง 2 ก็เลยเรียนรู้ว่า ทุกอย่างต้องเท่าเทียบกันหมด ไม่ว่าจะทำอะไร ซึ่งคุณแม่พลาดตรงจุดนี้ คิดว่าลูกทุกคนต้องเสมอภาคกัน แต่จริงๆ แล้วการสอนให้เท่าเทียมกัน มันเป็นเรื่องยากของสังคมมนุษย์ เด็กจะไม่ยอมเสียเปรียบให้ใครเลย แถมยังเจอเรื่องของการดูถูกทางอ้อม การที่ให้พี่ช่วยเหลือน้อง หรือน้องช่วยเหลือพี่ ถ้าปลูกผังเรื่องความเท่าเทียมกันก็จะทะเลาะกัน เพราะเพื่อนแบ่งแยกเรียนอ่อน กับเรียนเก่ง เป็นการพูดที่ทำร้ายจิตใจเด็กมากๆ ยิ่งเพิ่มความโกรธแค้น และก็ชอบพูดว่า ไม่อยากให้น้องมีชีวิตอีกเลย ถามฝั่งน้อง ก็ด่าพี่อีก
8.ครอบครัวของฉันมีแค่นี้ ญาติไม่ของยุ่ง
เรื่องนี้เกิดขึ้นจากเด็กคนนี้ มีญาติมาเยี่ยมบ่อย ตอนหลังๆ เด็กคนนี้เครียดมาก ร้องไห้ทุกวันเลย ผมเองก็รู้สึกเห็นใจนะกับครอบครัวนี้ คือพ่อแม่เด็กคนนี้ ตอนที่อยู่ 3 พ่อแม่ลูกเด็กก็มีความสุขมากๆ ใช้ชีวิตเหมือนเด็กทั่วไป แต่พอญาติมาหรือไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ ตัวเด็กรู้สึกเกลียดญาติพี่น้องมากๆ จนกระทั่งมีปากมีเสียงกับญาติพี่น้องอยู่บ่อยๆ มีคนเล่ามานะว่า คือตอนที่พ่อแม่ไปหาญาติผู้ใหญ่ พ่อแม่มักจะยอมญาติผู้ใหญ่อยู่เสมอ และให้ความสำคัญกับลูกพี่ลูกน้องมากกว่าลูกตนเองเสมอ ซึ่งการที่เด็กถูกลดความสำคัญแบบนั้น ถึงจะแค่บางเวลาก็เป็นเรื่องแย่แล้ว มีอยู่วันหนึ่งผมได้มีโอกาสคุยกับเด็กคนนี้ ตอนแรกก็คุยเรื่องทั่วไป สักพักก็เริ่มคุยประเด็นที่มีปัญหา เด็กเล่าประมาณว่า ครอบครัวเค้าเป็นครอบครัวที่มีญาติเยอะ แต่ก็ไม่ได้อยู่กับญาติหรอก ผมรู้สึกแย่ที่ต้องเจอญาติพี่น้อง ครูครับทำไมพ่อแม่ผมจึงต้องยอมเค้าด้วยไม่เข้าใจจริงๆ ผมเกลียดลูกพี่ลูกน้อง เกลียดทุกคนเลย ผมมีแค่พ่อกับแม่ก็พอแล้ว ผมสัมผัสได้ว่าเด็กขาดความอบอุ่นอยู่ไม่น้อยเลยละ ผมจึงปลอบใจเด็ก บางทีเรื่องของญาติมันเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก เด็กคนนี้เค้าคงเสียใจ
วิเคราะห์ปัญหาของเด็ก พ่อแม่เด็กคนนี้เค้ายอมญาติพี่น้อง ก็เลยกลายเป็นปัญหาขึ้นภายในจิตใจของเด็ก คือเวลาต่อหน้าญาติ ไม่ว่าเด็กทำอะไรที่ดี พ่อแม่เด็กจะไม่ชมต่อหน้าญาติเลย มีแต่โดนว่าต่อหน้าญาติพี่น้อง ทำให้เด็กรู้สึกว่าญาติพี่น้องเป็นต้นเหตุที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้ ซึ่งการถูกลดทอนสำคัญในตัวเด็กลงแค่บางเวลา ก็เจ็บปวดทางจิตใจในตัวเด็กอย่างมากมาย เด็กจะรู้สึกว่าตัวเค้าไม่มีคุณค่ากับพ่อแม่ สิ่งที่พ่อแม่ทำก็แค่เพื่อทำให้ตัวเองดูดีในสายตาญาติพี่น้องก็เท่านั้นเอง
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่