“ตั้งแต่ ปูนปั้น โผล่มาป่วนโลก … คืนนี้จะเป็นคืนแรกที่ไม่ได้นอนกับเจ้าตัวป่วน (เจอกันศุกร์เลย แต่กว่าจะถึงบ้าน เค้าก็คงหลับแล้ว) และ ก็เป็นทริปแรกที่ไม่ได้มากับ ปูนปั้น … เพิ่งเข้าใจจริงๆ”
ผมโพสต์ข้อความข้างบนก่อนขึ้นเครื่องไปจีน ใครจะคิดว่าเจ้าตัวเล็กจะออกฤทธิ์ เอาตั้งแต่คืนที่ 2 ที่ผมไม่ได้นอนด้วย
ขณะที่กำลังประชุมกับผู้ผลิตเครื่องจักร ข้อความใน Line ส่งตรงจากหม่ามี๊เจ้าปูนปั้นอ่านในใจได้ว่า‘ที่ Day Care St. Louis เขาส่งอึ ปูนปั้น ไปตรวจนะ ยังไม่รู้ผล เค้าบอกกลิ่นเหม็น’หืมมมม เจ้าปูนปั้นน่ะ อึเหม็นตดเหม็น ไม่อายใครอยู่แล้ว ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ เฮ้อ… ในใจผมคิดว่าอย่างนั้นแต่ระหว่างทางไปโรงแรมผมก็ต้องยกหูโทรศัพท์โทรกลับมาไทย เพราะข้อความใน Line บอกว่า เจ้าปูนปั้นแอดมิดซะแล้ว ผมก็เลยต้องถอนหายใจอีกที เพราะคุณหมอบอกว่าปูนปั้น เป็น โรต้า (เป็นไวรัส ชนิดหนึ่ง)
ผมถามภรรยาไปว่า “ตัวนี้เราหยอดวัคซีนไปแล้วไม่ใช่หรอ”
“ใช่จ้ะ แต่หมอบอกว่า โรต้า หยอดแล้ว ก็เป็นได้แต่อาการจะเบากว่า” (…. แป่วววว)
เจ้าปูนปั้นแอดมิดคืนวันพุธ กว่าจะได้ออกจาก โรงพยาบาลก็บ่ายวันเสาร์โน่นเลย ดังนั้นผมลงเครื่องคืนวันศุกร์ก็ต้องขับรถจากสุวรรณภูมิมานอนที่โรงพยาบาลกับเจ้าตัวป่วน เบ็ดเสร็จโดนน้ำเกลือไป 2 ขวด ยาอีกหลายขนาน กำลังจะโดนขวดที่ 3 แล้วเชียว แต่เจ้าตัวแสบดึงเข็มน้ำเกลือหลุดซะก่อน คุณหมอเลยสงสารไม่อยากจิ้มใหม่ เวลาเด็กจิ๋วๆ โดนจิ้มเข็มน้ำเกลือน่าสงสารมากนะครับ ขนาดผมเป็นคนบริจาคเลือดมาร่วม 40 ครั้ง เรียกว่าชาชินกับเข็มระดับนึง แต่ผมก็ยังจำความเจ็บเวลาโดนจิ้มเข็มน้ำเกลือหลังฝ่ามือ (ที่เจ็บกว่าตรงอื่น)ได้ดี ดังนั้นกับเจ้าตัวเล็ก เราคงไม่ต้องจินตนาการว่าเขาจะเจ็บขนาดไหน เห็นภาพที่หม่ามี๊คอยโพสต์ผ่านทางแฟนเพจ PoonPun-ปูนปั้น รู้สึกสงสารชะมัด จากเจ้าตัวป่วนจอมเส้นตื้นหน้าตาดูจ๋อยไปถนัดตา
โรต้า ทำเอาเจ้าปูนปั้นถ่ายหนักทีเดียวครับ ออกมาเป็นอึเหลวๆ และนั่นเป็นหนึ่งในอาการของไอ้ไวรัสตัวร้าย เมื่อถ่ายมากก็เพลียมาก ขาดน้ำ ขาดสารอาหารเพราะเขาจะหม่ำไม่ค่อยลง วันที่คุณหมอให้กลับ เจ้าปูนปั้นยังไม่หายดี 100%ครับ แต่คุณหมอมองว่าถ่ายน้อยลงแล้ว กลับมาบ้านเราก็ต้องคอยระวังพอได้ยินเสียงป้าดปุ้บ เราก็รีบจู้ดพาไปเปลี่ยนผ้าอ้อมเลยฮะ เพราะอึเขาจะเหลวเหมือนน้ำถ้าไม่รีบเปลี่ยนมันจะไหลออกมาเลอะครับ อาการอื่นๆของโรต้าก็มีอาเจียน ซึม เพราะเพลีย มีน้ำมูกและมีไข้ กว่าที่เจ้าปูนปั้นจะหายสนิท หยุดถ่ายจริงๆ ก็เรียกว่าหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ
ก่อนกลับไป Day Care เราก็เลยเก็บอึเจ้าปูนปั้นไปให้คุณหมอตรวจ เพื่อความสบายใจว่า จะไม่เหลือเชื้อไปฝากใคร เพราะเจ้าปูนปั้นก็ติดมาจากเพื่อนที่ป่วยยกห้อง เพราะติดง่ายมากทั้งการสัมผัสโดยตรงและทางอึ อย่างเจ้าปูนปั้นถือว่าเบาะๆ แล้วแต่เคลมประกันแล้ว ปะป๊ายังโดนไป 2 หมื่นกว่า แม้จะไม่ได้ถ่ายเท่าปูนปั้นแต่ซีดไม่ต่างกันฮะ
ท้ายสุดจบด้วยไสยศาสตร์เล็กๆ คุณแม่ยายบอกว่าทีหลังอย่าเขียนอาลัยอาวรณ์แบบนั้นตอนจะห่างลูกอีกนะ เพราะเขารู้ว่าเราคิดถึง เลยอยากให้เรากลับมา ว่าไปนั่น โอย แบบนั้น! ปูนปั้นอภินิหารแล้วครับแม่
แวะไปดู รอยยิ้มหวานฉ่ำ ที่มีแจกฟรีทุกวันได้ที่
www.facebook.com/Poonpun.Poonpoon นะครับ
บทความโดย: บรรทัดที่สิบเอ็ด (พ่อเอก-จิรัฏฐ์ สิริเฉลิมพงศ์)